جتائی۔ ریل یے یف / رحیم مہر بلوچ
جتائی
ورنائیءِ روچ کہ سدءُ بندان ات
من پہ دلءُ جان کسی شیدا اتاں
آئی نگاہ چو رولہءَ درپش اِت
دیم چو ڈیواہءَ بل اِت
بھار دست بستی ات آئی دیما
چنالءِ درچکاں نہ ات ھچ بسات ءُ بستارے
ملپد ءُ زید ات انت لجّیگ اچ وت
شپ گوں استالاں جڑشکوکیں نہ داشت مانایے
ابرمءِ شوک ءُ تلب بکش ءُ بھاریں مستی
پہ منءَ چو کہ گیابانیں ھیال ءُ اندام
آ کہ دیما اَت
دگہ ھچی نگاھاں مان نیاتک
آئی ھمرائی ھتم چو کہ بہار، شپ چو روچ
جی ھما ساھت دلءَ نکش انت ، پراموش نباں
من پہ ناکامیں دلے گوشت آئرا
” اچ منی نیما رزا انت نی ترا
بْیا کہ راھاں وتی گیشین ایں جتا بئیں من ءُ تو “
رنگ بر گشتئے ءُ دیم ئِے چو آسءَ ترّ اِت
انچو دیوانگی امبازاں منا زرت ئِے ءُ
پرشتگیں زرد ءُ دلے درشانتئِے
“ساھتے جَل کہ گنوکیں زردءِ
لھڑیں ارماناں نگاھاں پیڑاں
ارساں تئی دامنءِ گرنچءَ بنداں “
ھیسک ءُ ھنپان ات، زبان ئِے لِلّ ات۔
ریل یے یف / رحیم مہر بلوچ