شوک ءُ نازرکیں اَدا تو مہ بئے رُکست مَھلہ
گال
راشد کریمی
شوک ءُ نازرکیں اَدا تو مہ بئے رُکست مَھلہ
شوک ءُ نازرکیں اَدا تو مہ بئے رُکست مَھلہ
انگتہ من و نہ دیستگ چُشیں جلواہ شھرءَ
تو مدام پہ منی ساڑینگ ءِ جُھد ءَ بات ئے
من مدام پہ تئی بچکندگاں باتاں شیدا
کئے وتی سُجدہ ءِ مُزّ ءَ چہ ترا لوٹت کنت
اے کئے اِنت کہ تئی نام ءِ نہ کنت وِرد ءَ انگہ
سنج پر بستگیں رُژنائی ءِ رنگانی تھا
روچ ءِ بُڑینگ ءُ اَکّاسی ءِ گم بے مانا
انچیں زیبائی ءِ چمّانی کساس ءَ چہ دَر اِنت
اے پری زادگ ءِ گوناپ نہ سَگّ ایت جیڑہ
راشد ءَ آکری رند ءَ مناں دیست ءُ گُشتی
کموکے بیا ترا امباز کناں من ارواہ