آزمانک۔” کُٹّ زُرت Adopted ‘اسلم قادر
آزمانک
” کُٹّ زُرت Adopted ‘
اسلم قادر
مروچی ھاجرہ ءِ پریات گشئے آزمان ءَ سرات انت ، آ آزمان ءِ نیمگ ءَ گوں گلگداریں نگاہاں چارگ ءَ ات ءُ پریات ءُ زاری کنگ ءَ ات ءُ گشگ ءَ ات ” پاکیں ھاوند اے چونیں جاورے مروچی منی سرءَ کپتگ ، تو وت منا راہے شون بدئے ، من چے پیسلہ بکناں ؟ ، وتی ھما پت ءُ مات ءِ گوم ءَ بروواں کہ منا پیداک اش کتگ یا ھما پت ءُ مات ءَ کہ منا رودینتگ اش ، وانینتگ اش ، دوئیں نیمگاں من ملامت باں ، ھما پت ءُ مات کہ آہانی ھون منی جان ءَ روگ ءُ آہگ ءَ انت ، اگاں من آہانی گوم ءَ مہ رواں گڈا منی ھون منا ملامت کنت ءُ اگاں بروواں گڈا اے مات ءُ پت ءَ چوں بہ کناں کہ منا کٹّ اش زرتگ ، منا رودینتگ اش ، وانینتگ اش ءُ مروچی من ھرچ چیزاں ھماہانی ھذمت ءَ چہ ، گڈا من اشاں چی جواب بہ دیاں ، یا اللّہ من چوں بہ کناں ؟ وت منا راہے شون بہ دئے ، اگاں اے وڑ ات گڈا تو منا پیداک مہ کتیں شر تر ات ” ، ھاجرہ وتی دل ءَ زمین ءَ لگاشگ ءَ ات ءُ گریوگ ءَ ات ۔
ھاجرہ یک سکیں گریبیں لوگے ءَ پیداک بوتگ ات ، آئی ءِ پت جاوید دیریں کہ شیشہ ءُ کرش ءِ نشہ ءِ آماچ ات ، بے روزگارے ات ، سور ءَ چہ پیسر آئی ءَ ھچ نشہ نہ کت ءُ موٹر سائیکل ءِ یک شریں مستری ات ، بلئے سور ءَ چہ لہتیں سال ءَ پد آئی ءَ شیشہ ءُ کرش ءِ نشہ بِنا کت ، اے وھد ءَ آئی ءَ چہ وتی جن زبیدہ ءَ پنچ چُک چار بچک ءُ یک جنکے است ات انت ءُ ھاجرہ آئی ءِ ششمی چک ءُ دومی جنک ات، نشہ کنگ ءِ سوب ءَ جاوید ءَ وتی کار یلہ دات ، زبیدہ ءَ جنینی گُد دوتک ءُ وتی گزران پہ مشکلے کت ، اے جاورانی تہا زبیدہ سک پریشان ءُ تکانسرات ، وھدے ھاجرہ آئی ءِ لاپ ءَ کپت گڈا آئی ءِ ناکو زتک شھداد ءَ کہ آئی ءَ ھچ چَک نیست ات ءُ ڈاکٹراں ھم شھداد ءُ آئی ءِ لوگ بانک ذلیہ ءِ باز الاج کتگ ات بلئے چُک اش نہ بوت ، پمیشاں شھداد ءَ گوں زبیدہ ءَ گشتگ ات کہ تو اے چُک ءَ منا بدے تو اینچک جنجال ءِ چُکانی لاپ ءُ ھرچ تئی گوم ءَ چوناءَ پہ گُد ءِ دوچگ ءَ کشگ نہ بیت ، جنکے بیت یا بچکے بیت تئی اے چک ءَ من زوراں ” ۔
شھداد یک مالداریں مردمے ات ، آئی ءَ باز براں زبیدہ ءِ چارگ ھم کت ، زبیدہ ءَ آئی ءِ شرّی دیم ءَ اتک انت ءُ وتی بزّگی ھم دیست ، آئی ءَ شھداد ءِ گپّ منّ ات ءُ آئی ءَ یک جنکیں چُکے بوت ، گڈا شھداد ءِ ھوالہ ءَ داتے ، بلئے یک شرتے ایرے کت کہ تو آئی ءِ چک ءَ ھچ بر ھال نہ دیئے کہ آ مئے چک انت ءُ مئے لوگ ءَ ھم بازیں روا نہ کنئے ، منا اگاں وتی جنک چارگی بیت گڈا من وت شمئے لوگ ءَ چارگ ءِ کا این ، شھداد ءَ زبیدہ دلجم کت کہ آ آئی ءِ کرّا ھچبر نام نہ گرانت کہ ما آ کٹّ زرتگ ءُ ما آئی مات ءُ پت نیاں ، زبیدہ ءِ لوگ واجہ جاوید زبیدہ ءِ اے کار ءَ وش نہ ات بلئے چش کہ وت نشہ ءِ آماچ ات پمیشاں پہ آئی ءَ دگہ گپّے پشت نہ کپت ۔
شھداد ءُ آئی ءِ لوگ بانُک ذلیہ سک گل ءُ وش ات انت کہ آہاں پہ کٹّ زرت یک جنکیں چُکے رستگ ات ، آ چہ زبیدہ ءِ ھلک ءَ کمے دور شہر ءَ نشتگ ات انت ، آہاں چُکے نام ھاجرہ ایرکت ءُ یک شریں وڑے ءَ آئی ءَ رودینگ ءَ ات انت ۔
وھد گوزان ات ھاجرہ وھدے پنچ سال ءِ بوت گڈا شھداد ءَ آ وتی شھر ءِ یک شریں اسکولے ءَ وانگ ءَ دات ءُ آئی ءِ ھرچ وڑیں ھیال کت ، ھاجرہ وانگ ءَ سک بلدات ، سال گوزان ات انت ، ھاجرہ وھدے بیست سال ءِ بوت گڈا شہر ءِ میڈیکل کالج ءَ آئی ءِ ڈاکٹری ءِ سیٹ بوت ، شھداد ءُ ذلیہ ءِ وشی ءِ ھچ کساس نیست ات کہ آھانی جنک نوں یک ڈاکٹرے جوڑ بیت۔
ھاجر ہ ءِ ھکیّ ایں پت جاوید نوں سک کمزور ات آ یک روچے وتی برات بشیر کہ مال ءُ زر ءَ ھم تکڑاہیں مردمے ات آئی ءِ کرا شت ءُ گشتے کہ نوں من چہ نشہ ءَ شزاراوں تو منا جاگہے ءَ الاج کنائین من بدلہ وتی جنک ھاجرہ ءَ چہ شھداد ءَ پچ گریں ءُ تئی چُک یونس ءِ گوم ءَ سانگ دھیں ، جاوید ہ اولی جنک سانگ داتگ بوتگ ات ءُ آ چہ یونس ءَ امبر ءَ باز مسترات ۔وھدے یونس پیداک بوتگ ات آ دوئیں پاداں لنگ ات پمیشاں بشیر ءَ پہ آئی ءَ سانگ ءَ شہمیں جنک دست نہ کپگ ءَ ات ، بشیر ءَ وھدے اے ھبر اش کت گڈا گل بوت ءُ گشتے ‘ گڈا شھداد نوں ترا تئی جنک ءَ دنت ؟ کہ آئی ءَ رودینتگ ءُ مزن کتگ ، وانینتگ ” جاوید ءَ گشت ” اگاں نہ دنتے گڈا منا تو زری مدت ءُ کمک بکن من کورٹ ءَ کیس کنیں وتی جنک ءَ پچ گریں ، من وتی جنک ءِ دیگ ءَ ھچ وش نہ بوتگ اوں بلئے منا وتی لوگ بانک ءِ کرا نشہ ءِ سوب ءَ دگہ گپے نہ نبوتگ ءُ آئی ءَ منی جنک ابید منی جست ءَ چست کتگ داتگ ‘ بشیر ءَ شاکارگے جت ءُ گشت ” شر من ترا الاج کنیں ءُ اگاں ترا پدا وتی جنک ءِ ھاترا کورٹ ءَ روگ کپت من ترا ھرچ وڑیں زر ءُ مالی کمک کنیں ” ۔
بشیر ءَ جاوید نشہیّانی ھسپتال ءَ برت ءُ داں شش ماہ ءَ الاجے کت پدا ھچ ودارے نہ کت ءُ جاوید ءَ گشتے کہ تو نوں وتی وَسِرک بزاں شھداد ءَ کلوہ دیم بدئے کہ نوں منی جنک ءَ منی ھوالہ ءَ بدئے ” ۔
دیر نہ بوت کہ شھداد ءَ جاوید ءِ کلوہ رست کہ نوں من نشہ یل کتگ ءُ وتی جنک ءِ ھیال ءَ من وت داشت کنیں منی جنک منی ھوالہ ءَ بدئے ، منی لوگ بانک زبیدہ ءَ منا جُست نہ کتگ ءُ شمارا چست کتگ داتگ ‘ ۔
شھداد ءَ وھدے جاوید ءِ اے کلوہ رست گڈا گشئے یکے ءَ زمین چہ آئی ءِ پادانی چیرا کش ات ، آ ھشک ءُ ھیران بوت کہ چوں بہ کنت ، آئی ءِ لوگ بانک ذلیہ ءَ ھم سک پریشان بوت ، بلئے شھداد ءَ کلوہ ءِ پسہ دات ءُ گشت کہ نوں من ھچ وڑا ھاجرہ ترا نہ دئیں ، ھاجرہ ما مات ءُ پتی مہر داتگ ، رودینتگ ءُ وانینتگ ، نوں ما ھاجرہ ءَ ترا چوں دات کنیں “۔
جاوید ءَ وتی برات بشیر ءِ کمک ءَ وکیلے داشت ءُ کورٹ ءَ کیس کت ، کیس لھتیں وھد ءَ روان بوت ءُ پدا کورٹ ءَ ھمے پیسلہ دات کہ نوں کورٹ اے معاملہ ءَ ھاجرہ ءِ سرا یلہ دنت کہ آ کجام مات ءُ کجام پت ءِ گوم ءَ روت ھما مات ءُ پت ءَ کہ آ پیداک کتگ یا ھما مات ءُ پت ءَ کہ آ رودینتگ ۔
کورٹ ءَ ھاجرہ ءَ یک ھپتگے ءِ مہلت دات کہ اشی ءِ سرا بہ جیڑھ ایت ءُ پیسلہ بہ کنت ، ھاجرہ ءَ اے روچ پہ گریوگ ءُ زاری گوازینت انت آئی ءِ ارس اوشتگ ءِ نام ءَ نہ زانگ ءَ ات انت ، نوں یک روچے ھاجرہ ءِ واست ءَ پشت کپتگ ات پہ پیسلہ ءَ ، ھاجرہ ءِ دل ءَ گشئے آسے روک ات ءُ ارس اوشتگ ءِ نام ءَ نہ زانگ ءَ ات انت ، اناگاہ ءَ چہ آئی ءِ چماں گشئے ترسے آہگ ءَ لگ ات ، آئی ءِ دل ءِ دریکگ تیز بوان بوت انت ، آ ھمے دمان ءَ چہ وتی ھاسٹل ءِ کمرہ ءَ دراتک ۔
ایندگہ روچ ءَ کورٹ پدا لگ ات درس کورٹ ءَ ساڑی ات انت ، بلئے ھاجرہ ساڑی نہ ات یک دگہ نوکیں وکیلےکورٹ ءَ پیش بوت آئی ءَ کورٹ ءِ دیم ءَ یک نکاہ نامہ یے ایر کت ءُ گشت کہ من ھاجرہ ءِ وکیل اوں ءُ اے آئی نکاہ نامہ انت ، ھاجرہ ءِ بیان ھمیش انت کہ من وتی ھکّی ایں مات ءُ پت ءُ ھما مات ءُ پت کہ منا رودینتگ اش دوئینانی تہا کسی گوم ءَ روگ ءَ تیار نہ اوں من کورٹ میریج Court marriage کتگ ءُ نوں وتی بچتگیں زندءَ وتی لوگ واجہ ءِ گوم ءَ گوازینیں ، نکاہ نامہ ءُ بیان ءِ سرا زیکیں رمس نبشتہ ات ، کمے دیرہ پد ھاجرہ ءُ آئی لوگ واجہ ھم کورٹ ءَ اتک انت ، ھاجرہ وت جج ءِ دیم ءَ پیش بوت ءُ گشتے کہ جی اھو اے نکاہ نامہ ءُ اے بیان دوئیں منیگ انت ، من وتی لوٹ ءِ سرا کورٹ میریج کتگ ءُ نوں وتی بچ اتگیں زند ءَ وتی لوگ واجہ ءِ گوم ءَ گوازینینیں ” ۔
