نبشتانک : وتءَ بہ زان: نبشتہ کار: نصرت آزاد
نبشتانک : وتءَ بہ زان:
نبشتہ کار: نصرت آزاد
زانتءُ زانگءِ بنداتی زمانگءَ چہ مستریں گپ اے بیتگ کہ “وتءَ بہ زان” (Know Thyself)
واجہ کارل یونگءَ گْوَشتگ ات “مردم ترا جُست کن انت کہ تو کئے ئے؟ اگاں تو مہ زان ئے گُڑا آ ترا گُش انت گوں”
اگاں سر سری تو اے گْوَشتِنءَ بہ چار ئے، اے سکّیں بے مانائیں گپّے بلے اگاں تو اِشیءَ ھِیرت ھیرتءَ بہ چار ئے گُڑا بلاھیں ماناداریں گپّے۔
اے راستے کہ اگاں تو وتءَ مہ زان ئے گُڑا مردُم ترا گُش انت گوں بلئے جیڑہ اِش انت کہ آ پجّارءَ ترا مردُم دینت، ماتءُ پِت دینت، چاگرد دنت گُڑا آ تئی جندءِ پجّار نہ بیت بلکں ھما مردُمانی بیت کہ ترا داتگ اِت۔
گیشتریں وھداں مردُم وتءَ یا وتی باروا زانگ، پٹءُ ھنڈ کنئگ نہ لوٹ ایت۔ پرچا کہ پٹءُ ھنڈ کنئگ، شوھاز کنئگ، وتی راستیءَ پٹّگ دمبرائینوکیں کارے۔۔۔۔۔کسءَ وش نہ بیت کہ آ یک انچیں چیزےءِ (وتی پجّار) شوھازءَ بہ روتءُ وتی پاداں تراول بہ کنت کہ آئیءَ لوگءِ وپسگءَ گوں دیگ بیت۔ “بے دردیں سرءَ پرچا دردے بہ دئے”
مئے کرّءَ گیشتریں مئے پجّار مئے جندءِ نہ انت۔ مارا دیگ بیتگ انت۔ ماتءُ پتاں گْوَشتگ تئی نام پلانی اِنت۔ میتگءِ ملّاءَ گْوَشتگ تئی مزھب اِش انت۔ چاگردءَ گْوَشتگ تو پلاں بلوچءِ ٹکّءَ گوں سْیادی دار ئے۔ اسکولءِ ماشٹرءَ گْوَشتگ ترا پلاں سبکجٹ دوست بیت۔ ملکءِ کانودءَ گْوَشتگ تو پاکستانی ئے۔ سیاسی گلاں گْوَشتگ کہ تئی نظریہ اِش انت (اسلامک نظریہ، نیشنلزم، عوامی نظریہ، جمہوریت) فیسبُکءُ انسٹاگرامءَ گْوَشتگ ترا پلاں چیز دوست بنت۔ نیٹفلسءَ گْوَشتگ کہ اے وڑیں تامر ترا دوست بنت۔
تئی جندءِ پجّار اے داتگیں پجّارانی توکا انچو دنزین انت کہ نی تو اے داتگیں پجّار وتی راستی پھم اِتگ۔۔۔۔بلئے اے وڑ نہ انت۔ ھمے واستہ تئی رد دیگ سک ارزان انت۔ ھمے واستہ ترا ھر کس وتی نیمگءَ بُرت کنت۔ سْیاسی گل زانت کہ من اِشی پلاں پجّار داتگ پمشکا گوں پلاں گپّاں من اِشیءَ دمانءَ جزباتی کُتءُ وتی واستہ کارمرز (بلکں Exploit) کُت کن انت۔
توجیل اِش اِنت:
وتی زانگءِ واستہ وتی گوما وھد گوازینگی اِنت۔ الم نہ اِنت کہ وتی گوما وھد گوازینگءِ واستہ تو برو ڈگارےءِ توکا بہ وپس، کبرستانےءَ شپ گوازین یا کوہےءِ سرءَ بہ نند۔۔۔۔وتی کوٹیءِ توکا تو ایوک بیت کن ئے۔ سنگتانی دیوانءَ تو وتی پجّارءَ درگیتک کن ئے۔ اے ھم تبزانتیءِ لیکہے کہ وتءَ زانگءِ واستہ یک بلاھیں راھے اِش انت کہ تو بہ چار کُجام مردم یا چیز یا گپ ترا دوست بنتءُ کجام نہ بنت۔
شریں کتاب ترا سک باز گُش انت گوں۔۔۔۔اگاں تو چشیں کتاب وانوکے نہ ئے گُڑا دنیاءِ شوکیں مردم، نبشتہ کار، تبزانت یوٹوبءَ کپتگ انت کہ تو آھانی گپّاں گوشداشت کن ئے۔
بیت کنت تو اے باروا جیڑگءَ نہ ئے بلئے اِدءَ وشیں جُستے چست بیت کنت کہ “گُڑا اے کتاب، نبشتہ کارءُ تبزانت ھم مارا وتی پجّارءَ دینت۔۔۔۔مئے جندءِ پجّار پدا گار بیت۔” گُڑا اِشیءِ پسہ اے بیت کنت کہ نطشےءُ کامیو، پیٹرسنءُ فرائڈ پرچا ترا وتی پجّارءَ دیگ لوٹ انت۔ پرچا کہ پجّار ترا ھما مردم دنت کہ ترا چے پائدہ چِست کنئگ لوٹ انت۔۔۔۔انچو کہ بندات کارل یونگ گْوَشگءَ ات۔