:آزمانک : مُہرگ

ندکار: خورخے لوئیس بورخیس
رجانک : شرف شادؔ
۔۔۔۔۔۔
میان استمانی لبزانک ءِ رجانک
آزمانک نمبر: 5
۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔

منی کار دار چنئگ ءُ بھا کنگ اِنت ۔ منی نام کئے اِنت ، اے گپ مانا نہ داریت ۔ ہما کُڈک کہ من آئی ءِ تہا ودی بوتگاں ءُ گمان انت کہ ہمود ءَ زُوت منی ساہ سدیت ، جنگل ءِ لمب ءَ بستگ ۔

گوشگ بیت کہ اے جنگل داں زر ءَ روت ءُ سرجمیں حُشکاوگ ءَ شنگ انت ۔ چو ہم گوشگ بیت کہ منی کڈک ءِ وڑیں بازیں کڈک زر ءَ اوژناگ کن انت ۔ من زر ہچبر نہ دیستگ ۔ پمیشکہ من اے باروا ہچ نہ زاناں ءُ نئے کہ من جنگل ءِدومی سیمسر دیستگ ۔

کسانی ءَ منی برات ءَ منا سوگند داتگ ات کہ ما سرجمیں جنگل ءَ گُڈیں ءُ ساپ کنیں ، ہمے ڈول ءَ کہ یک درچکے ہم پشت مہ کپیت ۔ منی برات حدا ءَ وتی مال کُت ۔ نوں کہ من ہرچی پولگ ءَ آں یا آؤکیں وھد ءَ شوہاز کناں…۔

پہ باسک ءَ دیم دیوک: جمیل مھراب