دسمبر تو مہ یتکینئے۔۔وھاب شوھاز
دسمبر تو مہ یتکینئے۔۔
(وھاب شوھاز)
دسمبر۔۔۔
او دسمبر۔۔
تو ہمک سالءَ
پتائے پتّرءَ وھدءِ
پُتینکاں چادرءَ بندئے
جہانءِ کہنیں امبارءِ
کتابءِ تاکے لیٹینئے
کدی کندانءُ بچکنداں
برے گوں گریوگیں چماں
کدی چو میتگءِ زھگاں
مجولی لئیب لئیبءَ
دیدگاں بندئے
برے چو کہ کماشاں
ھلکءِ دگءُ سیمسراں چارئے
بلئے ھچبر نہ جلئے تو
گوزئے چو بالی ایں مرگاں
دسمبر۔۔
تو کہ برپاں لنککاں چنڈئے
زمستانی شپاں پہ ایوکی نندئے
تو آسءَ زورئے امبازاں
گشئے دوزہ بہشت اِنت
بلئے ۔۔
تو گواڑگاں سندئے
تو سبزیں تاکاں روسینئے
ترا یک چھلگے گون اِنت
بہشتءَ آس پِر ریچئے
دسمبر تو کہ کائے
مارا گؤستءِ ترانگاں گیجئے
مئے دیدوکاں شلوکیں
واھگاں برپءِ تگِردے مانپوشانءَ
چیا ہرساں مئے بادینئے
ترا بانداتءِ سوگاتے کجا گون اِنت
ہمک سالءَ تو کائے
بے مُرادیں مئے دلءِ زیماں
کرونڈانءَ روئے پہ وت
پدا تو اِمبراں اتکئے۔۔ ؟
دسمبر۔۔
تو مہ یتکینئے