*تُمپ گوں ھَشیمیں گواتگِراں*۔ گُڈی بھر۔ اسحاق رحیم
*تُمپ گوں ھَشیمیں گواتگِراں*
*سفرنامہ۔۔۔۔۔اسحاق رحیم*
*گُڈّی بَھر*
چہ دازن ءِ بازار ءَ زِرباری نیمگ تربت داں مند ءِ پُرشتگیں روڈ اِنت ما چَمے روڈ ءَ دیما روان اَتیں۔۔۔۔دیمتری میتگ “آزیان” اَت۔آزیان تُمپ ءِ گُڈّی میتگ اِنت چہ اے میتگ ءَ دیم گڈا مند ءِ میتگ بندات بنت۔۔۔۔آزیان ءِ لبزی بزانت گوش اَنت کہ چہ “آپ زَیان” ءَ دراتکگ ادا بُندر ءَ لھتیں آپی “زَئے” بیتگ۔۔۔۔آپی زئے یا زِہ ھما آپ ءَ گوش اَنت کہ آ کوھانی دیما چہ زمین ءِ چیر ءَ درکاینت۔۔۔۔ادا ھم زمانگے ءَ آپی زئے بیتگ اَنت چہ ھما آپی زَیاں اے جاگہ ءِ نام آپ زیان ءُ پدا پُرشان ءُ نزّ آیان ءَ “آزیان” ءَ جوڈ بیتگ۔۔۔۔
اے میتگ ءِ انّوگیں آبادی ءِ بارو ءَ گوش اَنت کہ اے مردم بنیاد ءَ گومازی ءِ مردم بیتگ اَنت ءُ پدا اے مردماں چہ اودا لَڈّ اِتگ ءُ اتکگ اے زمین آباد کُتگ اے زمین آزیان ءِ مردمانی گوشگ ءِ پدا بنیاد ءَ سردار مولداد گچکی ءِ بیتگ۔۔۔۔۔ آئی ءَ ھمے مردماں داتگ اے جاگہ ءَ بنیاد ءَ معتبر شیرو ءَ کَہنے کَشّ اِتگ ءُ گوں وتی مردماں آبادی کُتگ بلے اے کَہن انوں توپاناں پروشتگ ءُ پدا کار کنگ نہ بیتگ پمیشکہ مرچاں اے کہن نیست پرچاکہ اے وھد ءَ اد ءِ مردم گیشتر پہ کار ءُ روزگار ءَ خلیجی مُلکان اَنت ادا زمینداری نہ بئیگ ءِ ھساب ءَ اِنت۔۔۔۔۔۔
اے میتگ ءِ کساس 50 لوگ بنت ادا پرائمری اسکولے ھم ھست سرکاری ھَدّبندیانی ھساب ءَ آزیان ءِ بازار گوں دازن ءَ ھور اِنت بزاں جِتا وارڈے نہ اِنت۔۔
چہ آزیان ءِ بازار ءَ دیم کہ کوہ بندات بنت ادا یک کوْھنں آبادی یے ءِ چیدگ ءُ نشان دست کپ اَنت اے جاہ ءَ کلاتُک گوش اَنت۔۔۔۔۔ادا بازیں کوھنیں کبر ھم ھست انت لھتیں رَبد ءُ پسیلانی نشان ھم دست کپ اَنت چہ اے کبر ءُ پسیلانی چیدگاں پَدّر اِنت کہ ادا زمانگے آبادی یے بیتگ کہ پدا باریں گوں چونیں سرکپتے ءَ آبادی لڈّ اِتگ ءُ ھلاس بیتگ۔۔۔۔۔
چہ آزیان ءَ دیم “تولیدر” ءُ “ناگی دَر” ءِ کَور ءُ شیپ کاینت کہ چہ ادا تُمپ ھلاس بیت پدا دیمترا مند ءِ آبریچ بندات بنت۔۔۔۔
ناگی در ءِ کِسّہے ھم گوں مُلا فاضل ءَ بندوک اِنت اے کِسّہ ءَ فقیر شاد مُلّا فاضل ءِ پَٹّ ءُ پولی کتاب “درپشوکیں سُہیل” ءِ تہا چوش نبشتہ کنت۔۔۔۔۔
“یک رندے مُلّا فاضل ءُ مُلّا قاسم ھامین ءِ وھد ءَ ماں مند ءَ آزیان ءِ نزیک ءَ “ناگی در ” ءِ کَلّگ ءَ پہ وتی کارے ءَ رو اَنت۔راہ ءَ اے دویناں شُد گِپت ءُ اے ھمے ھند ءَ بزاں ناگی در ءِ مچکدگ ءَ سر بنت۔۔۔۔۔۔گڈا آ گِند اَنت یک مردے مَچّ ءِ سرا اِنت ءُ آئی جنین مَچّ ءِ بُنی اِنت بزاں مَچّ ءِ بُن ءَ ناہ روپگ ءَ اِنت۔۔۔۔
اے دویں برات ھمودا رو انت مچّ ءِ نزیک ءَ نند اَنت دلمانگ بنت کہ بلکیں اے مرد ءُ زال مارا سلاھے بہ جن اَنت ءُ ناہ ئے بہ وارین اَنت۔۔۔۔باز دیر گوز ایت بلے مرد ءُ جن گیش وت نہ بنت ءُ اِشاں سلاہ نہ جَن اَنت۔۔۔۔۔نی مُلّا فاضل ھم زانت کہ اے مرد ءُ جَن چو ھما رودِن ءِ وڈا اَنت اِشاں داں نہ چوپ ئے اے رنگ نہ دئے اَنت۔۔۔گُڈ سرا اے دویں دل ءِ دارگ ءَ دم بر اَنت گڈا مُلّا فاضل دیما گوں ھمے مرد ءُ جن ءَ ترّین ایت ءُ ھمے دمان ءَ پہ آھاں شئیرے پِربند ایت ءُ چوش گوش ایت۔۔۔۔۔
مُلکے ادا ناگی در اِنت
مَردے ھمے مَچّ ءِ سر اِنت
جَن نِشتگ ءُ مرد کِینّ در اِنت
ناہ اِش نہ دات کہ ما بُوریں
جَنتیں ھَرَزے ما مِریں
بِلّے کہ مئے ھون ئے پِریں
گوں اے تُرند ءُ تہلیں گالانی اشکنگ ءَ مرد ءُ زال ءِ پَشک ءَ آس کپ ایت نی آ ھم زان اَنت کہ اے مردم مُلّا فاضل اِنت کہ ما اے مرد ءَ ناہ نہ داتگ یا سلاہ نہ جتگ۔۔۔۔۔جنین ھما دمان ءَ پہ میدان روت چہ سَپت ءَ ناہ در چِنت ءُ کار ایت اِشانی دیما دنت۔۔۔۔۔پدا مرد ءُ جَن چہ اِشاں پہیلی لوٹ اَنت کہ مارا ببکش اِت آ وھد ءَ ما شُمارا پجّاہ نیارتگ”۔۔۔۔۔۔۔
(فقیرشاد درپشوکیں سُہیل تاکدیم 136 چاپ 2103)
گوں ناگی در ءُ تولیدر ءِ شیپانی سر بئیگ ءَ تُمپ ءِ سفر آسر بیت بلے منی سفر انگت دیما روان اَت پرچاکہ من ءَ مند ءَ ھم سپر کنگی اَت ءُ مند ھم چارگی اَت۔۔۔۔
اے سفر ءَ کہ تُمپ ءَ من چیزے دیستگ ءُ مار اِتگ اَت اود ءِ جھمنندیں بلوچانی مہروانی ءُ مہمانجلّی اَت اود ءِ نندوکیں بلوچانی ربیدگانی دارگ اَت کہ انّوگیں ناوشّیں ھالتانی تہا ھم آھاں وتی بلوچی دود داشتگ اَنت پہ مہمان ءُ مردم ھُدوک اَت انت۔۔۔۔۔۔۔دومی نیمگ وھد ءِ ھاکمانی زلم ءُ زوراکی برجاہ اَت، پدمنتگی اَت، آسراتی نیست اَت، بلوچ بزّگ اَت ، لگتمال اَت ، بے روزگار اَت ءُ سِلّیں نِشہ آماچ اَت بلے انگت ھم زندگ اَت پُر امید اَت ءُ پہ وشّیں بانداتے ءَ مُرادیگ اَت۔
(ھلاس)
