آزمانک:    جِنّ ، آزمانکار:رفیق زاھد

         باور کنے مئے میتگ ءَ کسانی ءَ یک  جِنّ یے بیتگ ء ُ انگت بلکیں آئی ءِ چُکے نماسگے اودءَ یا آئی ءِ کِر ء ُ گوراں بیت کنت۔بلے نی ما مزن بیتگ اِنت،مارا چہ جِنّاں نہ تُرس اِیت،پمیشکا کسے ھم آرنگ ءَ آئی ءَ یات نہ کنت ء ُ نئیکہ آئی ءِ باروا گپ جنت۔نی آ باریں کجا شُتگ۔چُک ء ُ ورسگے است یا اناں۔ایشی ءَ  ما سرپد نیاں۔بلے ایشی ءَ شری ءَ سرپداں کہ آ مئے میتگ ءَ جاہ منند بیتگ کہ مارا ھم چو ایندگہ کسانیں چُکاں آئی ءِ نزیک گور ءَ روگ ءَ سک باز تُرس اِتگ اَت۔بلے اے واھشت ھر وھد بیتگ کہ آئی ءَ بگنداں  ء ُ بزاناں کہ جِن چونیں بنت۔آھانی دست ء ُ پاد چونیں بنت۔دراج بنت کہ گونڈ بنت۔چم ء ُ پونز،دپ ء ُ دنتان ء ُ مید اِش چونیں بنت۔چون گپ ء ُھبر  کنت۔ء ُ مردم ھاس گونڈیں چُک چہ آئی ءَ چیا تُرس اَنت۔اے انچیں گپ اِت اَنت کہ مئے دلگوش اِش وتی نیمگ ءَ گردینت ء ُ  منی گوں لھتے  سنگتانی اے واھش روچ پہ روچ ودان اَت کہ کدی آئی ءَ بگندیں۔اگاں پہ تُرس آئی ءِ نزیک ءَ شُت نہ کنیں،دیر ءَ و بگندن یے۔بلے پہ تُرس ءِ سوب ءَ اے واھشت پیلو بیگ ءَ نہ اَت۔

       چو و سر پد اِتاں کہ آئی ءِ جاگاہ ء ُ  ھنکین کجاہ اِنت۔آگیشتر کجام جاگھاں گندگ بیت۔بلے یکے و آمنی کِشک نہ اَت۔ء ُ دومی چہ جِن ءَ اَنچو ھم من ءَ تُرس ء ُ بیم  اتکگ اَت۔اے وڑ گڈا من چتور اودءَ شُت کتگ اَت۔بلے آئی ءِ گندگ ءِ واھشت روچ پہ روچ ودّان اَتء ُ اے میا ن ءَ من آئی ءِ باروا چیزے گپانی ھم مالومداری کتگ اَت۔یکے اے کہ آ گونڈیں چُکّاں وت نہ تُرسینیت،آ وت چہ آئی ءَ تُرس اَنت۔آئی ءِ گِندگ ءَ گوں چہ تُرس ء ُ بیم ءَ دِرک بند اَنت تَچ اَنت۔اے سوب ءَ منی دل کمے ڈّڑ بیت کہ اگاں آوت چُکاں نہ ترسینیت،چک وت چہ آئی ءَ تُرس اَنت،گڑا یک روچے گندان یے۔پمیشکا یک روچے من  وتی ھم اُمریں دو سے بچکاں گوں شؤر کُت کہ برواں بگنداں کہ چے چیزے۔آبچک ھم چو منی رنگ ءَ آئی ءِ گِندگءَ ھدوک اِت اَنت۔پمیشکا پہ اے واھشت ءِ پیلو کنگ ءَ منی ھمبراہ داری کنگ ءَ جاڑی بیت اَنت۔

     ایندگہ سُھب ءَ من مھلا پاداتکاں ء ُ تچک ءَ ھما دمک ءَ شُتاں کہ اودءَ منی ھما سنگت دائم  اتکگ اِت اَنت۔ما اودءَ وڑ وڑیں لیب کتگ اَت۔کدی بگند لانٹیگی،کدی آکوئی ء ُ گیشتر  وھداں ما ٹیری لیب کُتگ اَت۔

      آروچی ھم من ءَ  وتی ٹیریانی ٹامبی ڈبی گون اَت کہ چہ ٹیری ءَ پُر اَت۔ دنیگت مئے سنگتانی تَھا کسے ھم نیاتکگ اَت۔ دیر نہ گوست کہ چیزے بچک اتک،کہ آھانی تَھا منی سنگت گون نیت اَنت۔

      اے میان ءَ باز وھد گوست۔آدمک چہ بچک ءَ پُر بوتء ُ ھریکے وتی دِل دوستیں  لیب کنگ ءَ اَت۔کہ آھانی تَھا گیشتریں بچک ٹیری لیب کنگ ءَ اِت اَنت۔آھاں منءَ ھم یک دو رند ءَ پہ لیب ءَ گوشت۔بلے مروچی منی دِل پہ لیب ءَ نہ اَت۔من وداریگ اِتاں کہ کدی منی آ سنگت بیا اَنت،ء ُ مارواں جِنّ ءَ چاراں۔بلے آھانی تَھا یکے ھم دراہ نہ بوت۔گوشے مروچی آھاں آیگی نہ اَت۔آھانی تَھا دو بچک و منی چوشیں شریں سنگت نیت اَنت بلے آھانی تَھا مجید منی ھما سنگت اَت کہ ھروھد منی ھمبراہ اَت۔گوں من لیب کتگ اِت یے۔ء ُ ھر وھد کُلاں چہ پیسر اودءَ اتکگ اَت۔بلے مروچی باریں چیا دیر کنگ ءَ اَت۔من ھمے پگر ء ُ وسواس ءِ تَھا اِتاں کہ مجید ءِ کستریں برات احمد دراہ بوت۔من گوں گندگ ءَ آتوار جتء ُ  آگوشے تُرس ء ُ  لرز منی کِرّءَ اتک۔

        ,,اڑے سیاھُک!مجید کُج اِنت۔،،بلے آ ھاموش اَت۔دنتان نجینگ ءَ لگ اِت۔من یک رندے پد ءَ پُرس اِت۔,,ترا چے اِنت زاناں۔مجید کُج اِنت۔لوگ ءَ اِنت۔ اگاں ناں۔،،

      ,,اِناں لالہ!مجید مات ءَ ملاہءَ بُرتگ۔،،

       ,,چے بیتگے زاناں۔!!

    ,,دوشی جِنّ ءَ جتگ۔،،ء ُ اے گپ ءِ اشکنگ ءَ من پچ لرزگ ءَ لگ اِتاں۔

     ,,اے چتو۔زاناں مجید دوشی جِنّ ءِ کِرّءَ شُتگ۔،،من پگر ءَ لگ اِتاں۔,,بلے آئی ءَ و مگرب ءَ چہ لوگ ءِ در آیگ ءَ تُرس اِیت۔آچتو آئی ءِ کِرءَ روت۔،،

     ,,آزاناں کدی آ جنءِ۔۔۔من سیاھوءَ گوں ھمے جُست ءَ دلمانگ اِتاں۔کہ کدی آ جِنّ ءِ کِرّءَ شُتگ۔بلے وتی گپ کپی کُت۔کہ یکے و آ یک کسانیں چکے اَت۔دومی آمئے گوں جِنّ ءِ گندوکی ءَ سرپد ھم نہ اَت۔

     ,,آدوشی واب ءَ ِجِن ءَ جتگ۔،، ء ُ اے گپ ءِ اشکنگ ءَ تُرس ء ُ بیم ءِ سارتیں گواتے منی ھَڈ ء ُ بندانی تَھا پُترت۔

      سیاھو  و شُت۔ء ُ  من ھم تچانی ءَ لوگ ءَ شُتاں۔ٹیری ایر کُتاں ء ُ دلمانگ اِتاں کہ برواں،مجید ءَ بگنداں کہ منی مات ءَ،من ءَ کارے بست۔

     ,,کجا بیتگے شمبے!من ھماایں ترا چارگ ءَ یاں۔بازارءَ مائیگ گرگی اِنت۔،،آئی ءَ کلدار منی دست ءَ داتاں۔,,پد ءَ مجید ءِ لوگ ءَ برو۔ترا مجید ءِ ما ت لوٹگ ءَ اَت۔،،

     ,, شراِنت اماں۔،،ء ُ  من تچانی ءَ  شُت مائیگ گِپت آرت دات۔ پد ءَ مجید ءِ مات ءِ لوگ ءَ شُتاں۔کہ دروازگ ءِ دپ ءَ رسگ ءَ گوں مجید ءِ مات گوں من دُچار کپت۔

     ,,بیا شمبے!شراِنت تو اتکے۔برو بازار ءَ ٹماٹہ پیماز بگر گوں۔مرچی مجید نادراہ اِنت۔،،

     ,,من و ھمائی ءِ چارگ ءَ اتکگاں۔۔۔من کمے پاد ھما کوٹی ءِ نیمگ ءَ بُرتاں کہ برواں مجید ءَ بگنداں کہ مجید ءِ مات ءِ توارءَ منی پاد داشتاں

,,آنگو کجا روئے۔مجید ملاہ ءَ کوٹی ءَ بند کتگ۔تو برو بازارءَ چیزاں بیار۔،،ء ُ دگہ تُرسء ُ بیم ءِ سارتی یے منی جان ءِ تَھا پُترت۔

     منی و اھش و ھمیش اَت کہ مجید ءَ بگنداں کہ باریں چون اِنت۔بلے آئی ءِ مات ءَ من ءَ مکن کتگ اَت۔من بازار ءَ شُتاں،گِپت ء ُ گیر کُت،بلے گوں آھگ ءِ شرت ءَ من پد ءَ کوشست کُت کہ ھما کوٹی ءَ برواں کہ اشکنگ ءَ ملاہ ءَ ھماکوٹی ءَ مجید بند کتگ اَت۔

       اے منی وش بھتی اَت کہ اے رندی آکوٹی ءِ دروازگ پچ اَت۔من تچک ءَ آئی ءِ تَھا شُتاں۔گوں پادانی تَھا  ایر کنگ ءَ  اجب رنگیں بویے ءَ من ءَ وشاتک کُت۔آ بوہ وشیں بوہ یے نہ اَت۔سکیں تُرند ء ُ بدیں بوہ یے اَت۔منی پونز سُچگ ءَ لگ اِت۔

    ,,دریگے پچ کن مجید ءِ مات۔!،،منی پُشتی نیمگ ءَ چہ جنیادمے ءِ توار اتک۔,,کُندرک چون سوچاکیں مرچاں۔،،

     ء ُ نی من زانت کہ آ بو کندرک ءِ بو اَت۔

    ,,گوں زھریں تیل ءَ دیت داتگ۔ماہ جان ءِ مات،،مجید ءِ مات ءَ آجنین پھمینت ء ُ دریگے پچ کُت۔

      نی من آ توامیں جاوراں سرپد بیگ ءَ اِتاں،چیا کہ اے گپ من اشکتگ اَت کہ پہ جن، دیھ ء ُ بلآھانی تاچینگ ءَ کُندرک ء َ گوں زھریں تیل ءَ دیت دَینت۔کہ سک زھر اِنت۔بزاں اَکّو دلی مجید جَن ءَ گِپتگ۔

      منی دیم  ءَ مجید دراج دارج ءَ تھت ءِ سرءَ وپتگ اَت۔چادرے سرءَ داں پاداں پِر داتگ اَت۔

       دریگ ءِ  پچ بَیگ ءَ کمے رُژنائی بیت۔من تچک ءَ مجید ءِ کِرّءَ شُتاں۔مجید ءِ ما ت ءَ مجید ءِ چادر چہ سرءَ دیر کُت۔منی دیم ءَ مجید واب اَت۔بلے آمجید نہ اَت۔زرد زرد چو الدار ءَ اَت۔چمانی سیاھگے بُرزءَ شُتگ اِت اَنت۔گوشے چماں روکے مان نیست اَت۔

      ,,مجید!۔۔من آ توار جت۔بلے آبے تِرک ء ُ توار اَت۔

     ,,منی چو!مجید سُمُن بُکمن اِنت۔ہچی نہ گوشیت۔،،مجید ءِ مات پاد اتک،مجید ءِ کِرءَ اتک۔آ کمے ناولّ اِت یے۔پد ءَ شُت چیزے آرت ء ُ گوں چمچو ءَ آئی ءِ دپ ءَ دَیگ ءَ لگ اِت۔آئی ءَ ھیلت بلا ہ یے چم پچ کُتاں ء ُ ھما آپینکیں  چیزاں ورگ ءَ لگ اِت۔

      من کمے اودءَ نشتاں۔پد ءَ وتی لوگ ءَ واتر بیتاں۔بلے چہ مجید ءِ آ جاورانی گندگءَ انچو اِژم گپتاں کہ لوگ ءِ رسگ ءَ گوں تُرس ء ُ بیمے منی جان ءِ رگ ء ُ بندانی تَھا پُترت ء ُ لوگ ءِ رسگ ءَ گوں من ءَ گواری تپ یے ءَ گِپت۔ء ُ داں شپ ءَ منی تپ جھل نیاتک۔کندیاریں شپ ءَ منی مات آگاہ اَت  ء ُ گوں سارتیں آپاں گُدے تر کُتء ُ  منی پیشانیگ ءَ جَت اِت کہ ھمیشی ءِ سوب ءَ داں بانگواہ ءَ منی جان کمے نرم بیت۔من تاھیر گپتاں۔واب کپتاں ء ُ مات ھم کمے تاھیر گپت وپت۔

      سھب ءَ داں دیراں من وپتاں ء ُ بیگاہ ءَ کہ گھتر بیتاں،تچک ءَ مجید ءِ چارگ ءَ آئی ءِ لوگ ءَ شُتاں۔

      مروچی مجید کمے گھتر اَت۔گوں لوگ ءِ مردماں کم کمے گپ کنگ ءَ اَت۔ء ُ  منی گندگ ءَ گوں کمے بچکنداِت یے ھم۔گوں من ھبرے ھم کُت۔من لوٹ اِت کہ آئی ءَ جِن ءِ باروا جست ء ُ پُرس بکناں کہ چتور آئی ءِ سرءَ اتکگ ء ُ کدی اتکگ۔بلے آئی ءِ لوگ ءِ مردمانی دیم ءَ من اے کار کُت نہ کُت۔گڈا من ودار کت کہ آڈنّ برواں  ء ُ وھدے کہ آ ڈنّ ءَ دراتکاں۔من ھما سھت ءَ آئی ءِ کرّءَ شُتاں ء ُ آ ئی ءَ جُست ءَ لگ اِتاں۔

    ,,من وت نزاناں باریں چتور آشپی آ مئے لوگ ءَ اتک ء ُ  من ءَ گرپنچ یے کُت۔،،آئی ءَ گوں تُرس  ء ُ  لرزیں گالوارے ءَ ھما جن ءِ بابت ءَ گپ جت۔

    ,,آ شمئے لوگ ءَ چتور اتکگ۔،،من ھیران بیتاں۔,,ء ُ تو چو زانت کہ ھمے جن اِنت”                                       ,,

”ھو اڑے شمبے!آروچی  مگرب ءَ کہ یکے  ءَ مئے دروازگ ٹُکّ اِت۔گڑا دروازگ من پچ کُت۔کہ دروازگ ءِ پچ کنگ ءَ ھما جِنّ دراہ بیت۔،،

     ,,تو چون زانت کہ ھمے جِنّ اِنت۔،،

     ,,من بلکیں مہ زانتیں۔بلے منی مات ءَ  پُشت ءَ چہ  کہ آئی ءِ نام گِپت۔،،

     من کندگ ءَ لگ اِتاں۔,,زاناں جِنّ ءِ نام کئے اَت۔،،

    ,,چو من نہ زاناں۔ایوک ءَ مات ءَ ھمے گُشت کہ  جِنّ ءِ پِت ءَ جُست کن چے لوٹیت۔،،ء ُ آئی ءِ نام ءِ اشکنگ ءَ من ءَ انچیں تُرسے دل ءَ کپت کہ منی دست ء ُ پاد لرزگ ءَ لگ اِتاں۔

    ,,آ زاناں شمئے لوگ ءَ چیا اتکگ اَت۔،،

    ,,دگہ نزاناں۔بالدی یے دست اِت یے۔آپ لوٹگ ءَ اَت۔،،

    ,,زاناں جِنّ ھم جان شود اَنت۔،،

    ,,چو و من نزاناں۔بلے آئی ءِ گندگ ءَ گوں منی گویاک بند بیت۔،،

    ,,آئی ءِ رنگ چونیں رنگے اَت۔

     ,,رنگ ءَ سک سیائیں مردے اَت۔چو تین ءِ پُشت ءَ سیاہ اَت۔ٹیمب ھم مگرب تَھاری اَت۔من ایوک آئی ءِ اسپیتیں دنتان ترپگ ءَ دیستاں۔،،

     ,,تو آئی ءِ چم چاراِتاں۔مئے وڑیں چم اِتاں یا تچک تچک چو بروان ءَ  اِتاں۔

    ,,چو من نزاناں۔بلے من آئی ءِ چم چاراِت نہ کُتاں۔ھو منی ھیال ءَ چمے زرد زردچو الدار ءَ اِتاں۔

    ,,گڈا تو پاد بچاراتین اِتاں کہ اشکنگ ءَ جِنّ ءِ پاد ھری سُرمب بنت۔

   ,,من کُجا پاداں چارگی اِتاں۔باریں من ءَ چے بیت۔ھو لوگ ءِ مردم گوشاں کہ من تُستاں بے ہوش بیتاں۔،،

      نی منی تُرس ء ُ لرز ءِ باریگ اَت۔کہ من ء ُ مجید و آئی ءِ چارگ ءَ دلمانگ اِتاں۔کہ آ پیسرءَ مجید ءِ لوگ ءَ پُترت ء ُ مجید یے گرپنچ کُت۔نی بزاں منی باریگ اِنت۔،،ء ُ  من ھمے پگرانی تَھا تُرس ء ُ لرز تچان داں وتی لوگ ءَ سربیتاں۔کوٹی ءَ شُتاں۔آئی ءِ دروازگ دریگ بند کُتاں۔ء ُ دنا سودی کوٹی ءِ تَھا بند بیتاں داں آجِنّ  ءَ مئے میتگ یل نہ دات۔دگہ نیمگے نہ شُت۔

     اے ھم اللہ ءِ شُگر اِنت کہ آئی ءَ ہپتگے ءَ رند مئے میتگ یل دات شُت۔بلکیں اے بگوش کہ میتگ ءِ مردمانی بازیں گپ ء ُ ھبراں چہ مئے میتگ ءِ میر ء ُ مھتبراں آچہ مئے میتگ  ءَ گلینت۔اشکنگ ءَ آئی ءِ کسانیں کُڈک ھما مھتبر ءِ لوگ ءِ دیم ءَ اَت۔کہ آ آئی ءَ کروتک۔آئی ءِ گندل ء ُ ازباب ڈنّ  ءَ دورداتاں۔آبے ازت یے کُت۔اشکنگ ءَ آ روچی آئی ءَ گریتگیں چماں گوں میتگ یل دات۔

      آگپ ءَ بازیں وھدے گوستگ۔نی ما مزن اِنت۔بلے نی ما اے پگر کنیں کہ اگاں آ جِنّ یے اَت۔گڈا پہ وتی کُڈّک ءِ  اروجگ ءَ چیا آ گرپنچ  یے نہ کُت اَنت۔ء ُ اشکنگ ءَ آ روچی آئی ءَ سک بازگریتگ اَت ھم۔زاناں جِنّ ھم گریواَنت!!!۔۔

            14/10/2021