مرچیگیں تاک۔ کمیں نوک بیگ لوٹ ایت۔
مرچیگیں تاک۔ کمیں نوک بیگ لوٹ ایت۔
نبشتہ کار: ڈاکٹر اے آر داد
نبشتہ کار: ڈاکٹر اے آر داد
۔۔۔
گِلگ ھرابیں چیزے نہ انت۔ گِلگ انچیں دل نزیکی یے مدام وتیگاں گوں کنگ بیت ،بلے ھما گِلگ کہ آئی ءَ مانا ءُ پژدرے بہ بیت کہ پرچا پلانی گِلگ کنت؟ اگاں ایوک گِلگ ءِ گِلگ بیگ ءَ انت گڑا ایشی ءِ پسّہ ءَ کے بدنت؟۔
یک دورے کہ لبزانک ھم سیاست ءَ گون ات۔ پچیں دیوان بوت انت باریں چہ کجا مردم رِتک ءُ اتک انت۔ گوشتانک ءُ واز ءَ پد لچہ کاری دیوان بوت ءُ رند ءَ ساز ءُ زیمل، پاد ءِ ایر کنگ ءَ جاگہ نہ بوتگ ات۔ھرکس ءَ گْوشت یا ر چونیں مزنیں دیوانے بیتگ۔ داں دیر ءَ اے رنگیں دیوانانی گپ ءُ ھبر مردماں یات ات انت۔ نوں بلے دور ءُ زمانگ مٹّ اتگ۔ اے رسانک در ءِ زمانگ ءَ ھر چیز نزیک ءَ اتکگ۔ کسے لوگ ءَ نشتگ ءُ دیوانے ءَ چارگ ءَ انت یا دلدوستیں ندکار ءُ شاعرے ءَ گوشدارگ ءَ بیت ۔نوں ھر تب ءِ مردم گیشّتگ انت۔ نوں لبزانکی دیوانانی رھبند ھم بدل بیتگ انت۔نوں کسے نہ گوش ایت کہ عطا ءُ سید ءِ سر ءَ دیوانے بیت ناھدا ناگمان ءُ سیٹ سکی جان ھم کاینت۔بلکیں سیاسی لیڈرے بئیت اے دوئیں بیا انت بلے من کدی اے امیت ءَ نہ داراں کہ سید ءِ “نازک” ءِ سر ءَ دیوانے بہ بیت ءُ سرجمیں شھر اود ءَ ساڑی بیت ۔ نی اے رنگیں واب ءِ گندگ بیدے وتی وشّمنی ءِ ریپ دیگ ءَ دگہ چی بوت کنت ۔اے ھم انیگیں گپے کہ بازیں کسے دیوان ءَ پمیشکا اتک کہ پلانی ما ونتگ، مارا دوست بیت بلے ما نزیک ءَ نہ دیستگ۔ لبزانکی دیوان ءِ رش ءُ کش بُوّگ ءِ مانا ایش نہ انت کہ آدیوان سوب مند بیتگ ،بلکیں آئی ءِ سوب مندی ایش انت کہ اے دیوان ءِ مِنتّ ءَ پلانی ءِ بارو ءَ نوکیں گپ چی دیم اتکگ۔لبزانکی دیواناں ھما مردم کاینت کہ آیانی گوں لبزانک ءَ سیادی یے بیت۔
۔ اے مردم شانزدہ ءُ ھبدہ بہ بنت ھم گنج انت۔اے گپ ھست کہ سیاست ءِ ھاکمی دنیگا برجاہ انت ۔عطا ءِ سر ءَ دیوانے بہ کنیں ءُ وزیر ءُ گزیرے بہ لوٹائینیں گڑا مردم باز کیت۔بلے اے گپ شموشگی نہ انت کہ اے عطا ءِ گوشدارگ ءَ اتکگ انت۔ داں اشانی لیڈر نشتگ ، اے ھم نشتگ انت۔ پد ءَ سیاست دان ءِ کمال ایش انت کہ وتی گپاں جنت ءُ پھلی لوٹ ایت کہ من ءَ پلاں جاگہ روگی انت من گیش نشت نہ کناں۔ رند ءَ کہ ما کرسیاں چاراں بیدے چار ءُ پنچ کس ءَ دگہ کس نیست۔ لبزانک ءِ وتی مردم بنت۔ باند ءَ کسے غنی پرواز ءَ بہ لوٹائین ایت کہ واجہ بیا انٹی گدار ءِ سر ءَ گوشتانکے بدے ۔گڑا اود ءَ سرجمیں شھر وتی جاگہ ء ،َ شھدربرجاہ ءِ نودربر ءُ لبزانکی مردم دہ ءُ بیست ھم بئیت، بازانت۔بلے اشی ءِ مانا ایش نہ انت کہ پرواز ءِ دیوان بے سوب بیتگ؟۔لبزانک ایوک شاعری نہ انت ۔شاعری ءِ دیواناں ھم مروچاں گوشداروکانی جاور ایش انت ھر کس وتی شاعر ءَ یا سنگت ءَ گوشدارگ ءَ پد پاد کیت ءُ روت۔ نی اے رنگیں جاورانی تہ ءَ کسے بگوش ایت من آزمانک ءِ سر ءَ دو روچی دیوانے کناں۔ یک بھرے ءَ آزمانک ءِ سر ءَ نبشانک وانگ بیت،پد ءَ چندیں آزمانک نویس وتی آزمانکاں وان انت ، اے رنگیں دیوانے ءَ ایوک ھما مردم نندوک بنت کہ آزمانک نویس انت یا آزمانک ءِ بارو ءَ پٹ ءُ پول کنگ ءَ انت یا نودربر انت کہ چیزے دربرگ لوٹ انت۔
من گوشاں نوں مبارک کازی ءِ سر ءَ پچیں دیوانے ءِ بدل ءَ اگاں کسانیں زانشی دیوانے بہ بیت ،چہ مزنیں دیوانے ءَ چہ سیت مند تر انت۔ دو کس کازی ءِ سر ءَ نبشتانک بوان ایت ءُ گڑسر ءَ کازی وتی چندیں شئیر بوان ایت۔ اے رنگیں دیواناں مردم کم کیت بلے لبزانک ءِ تہ ءَ ایشی ءِ ارزشت باز انت۔
گِلگ کنگ ءِ بدل ءَ مردم ءَ کمیں چارگ لوٹ ایت کہ پلاں دیوان ءَ مردم پرچا باز نہ اتکگ۔گڑا مردمانی میاریگ کنگ ءِ بدل ءَ ھمایاں کہ دیوان ایر کتگ چارگ لوٹ ایت کہ نوکیں انچیں چیزے بوتگ کہ مردماں اود ءَ نوکیں چیزے رستگ ات؟ اگاں انچوش انت ؟گڑا جیڑگ لوٹ ایت کہ مردم پرچا وتی زبان ءُ لبزانک ءَ چہ دور انت۔ اگاں کسہ ھما پیراریگیں ھور ئیگ انت؟ گڑا مارا لوگ ءِ گِر ءُ دار ءِ بارو ءَ جیڑگ لوٹ ایت ۔ دریگتیں ماوتی گِلگ ھم چہ تہ ءَ انَچو گِلگ دار کتیں کہ گِلگ پشت مہ کپتیں۔ بلے من سما کناں چو کہ نادراہ انت ،درد نہ انت۔
خواب کی تعبیر پہ اصرار ہے جن کو ابھی
پہلے ان کو خواب سے بیدار ہونا چاہیے
ظفر اقبال
28اپریل 2023