شاھُل بلوچ ءِ آزمانک ، ھاموشیں کوٹی ءِ توار
آزمانک : ھاموشیں کوٹی ءِ توار
آزمانکار : شاھُل بلوچ
سارتیں سُھبے اَت،اَبتیکی ءُ ھاموشی یے ءِ گْوش ۓ چہ آزمان ءَ اِیرداتگ اَت دْرست بے توار اِتاں۔ دل ءَ گْوشت مرچی آئی کوٹی ءَ برو آں ھمے دمان ءَ پاد راھادگ بوتاں پہ آئی کوٹی ءَ۔ در ءِ دپ ءِ کمو پچ کنگ ءَ گوں آئی ءَ من ءَ دیست توار ءِ پِر جَت “بیا تہ ءَ”۔ کوٹی ءِ پُترگ ءَ گوں آئی ءَ من ءَ جُست کُت “تئی نام شاہزیب اِنت یا جھانزیب؟
من زوت زوت ءَ گْوشت “نام وَ شاھزیب اِنت بلے نِگبھتیں گوھارُکے ھست اِنت کہ من ءَ شاھُل ءِ نام ءَ توار کنت ءُ ھمائی من ءَ گْوشتگ وتی نام ءَ شاھُل بہ کن”
آئی دیم ءِ سر ءَ کسانیں بچکندگے ودی بوت ءُ پدا آ ھاموش بیت۔۔۔
من ءَ انچوش سما بوت من نوک آ را گندگ ءَ آں ءُ آئی گندگ ءَ گوں من ءَ تاھیر رَسگ ءَ اَت۔۔۔آئی کوٹی سکّ ءَ مزن نہ اَت یک نیمگے ءَ دار ءِ کباٹے ایر اَت کہ چہ کتاباں سریچ اَت۔آئی راستیں نیمگ ءَ کوٹی ءَ دریگے ھم پِر اَت کہ دریگ ءَ چہ دگّ گندگ بوت، گاڑی ءُ موٹلانی توار ھم پیداک اَت۔ آ را لھتیں تاک دیم ءَ اَت من ءَ انچو گمان بوت کہ آ چیزے ءِ ھُرتچاری ءَ کنگ ءَ اِنت۔ من اوں کمو دیم ءَ کِنز اِت آں کہ بچار آں آ چے وانگ ءَ اِنت بلے من پدا پُشت ءَ کِنز اِت۔ادارکی دیست کہ آئی ءَ شھید کندیل ءِ آزمانکانی سر ءَ چیزے نِبشتہ کُتگ اَت ءُ نو ھمائی ءِ ھُرتچاری ءَ کنگ ءَ اَت۔
آئی سگریٹ ءِ دیتّ بارگ بارگ ءَ بُرز ءَ روان اِتاں۔ برے برے آ انچوش بے سما بوت کہ سگریٹ وتی اندر ءَ سُچاں ءُ پُر بوان ءَ ھلاس بوت۔ منی چم گوں آئی دار ءِ کباٹ ءَ اَت کہ آئی کتابانی تہ ءَ میراث،الپ لیلٰی، ءُ فلسفہ مغرب کی تاریخ کہ آئی کتابجاہ ءِ مستریں کتاب اِت اَنت من تاں دیر ءَ گوں کباٹ ءِ کتاباں دلگوش اِت آں،آئی ءَ اوں دِگہ گَپ نہ کُت گوں وتی کاراں دزگٹ اَت بلے من سما ھمے کنگ ءَ اِت آں کہ آئی کوٹی ءَ ھاموشی اوں توارے کہ مدان مدان ءَ منی گوشان کپگ ءَ اَت۔ ھمے ھاموشی من ءَ تاھیر دیگ ءَ اَت من اوں دل ءَ جیڑگ ءَ اِت آں ءُ ھمے گوشگ ءَ اِت آں کہ آ انچوش بے تِرتک ءُ توار بہ بیت ھِچ گپ مہ کنت۔
سگریٹ ھلاس بوتگ اَت کہ آئی لنکُک گرمی ءَ سما کنگ ءَ اِتاں آئی سگریٹ پردان ءِ تہ ءَ دور دات پدا گوں وتی کار ءَ دلگوش بیت۔ من ٹیبل ءِ سر ءَ ایریں کتاباں چارگ اِت آں لھتیں انچیں کتاب اِت اَنت کہ سک کوھن اِتاں،لھتیں کلم اوں ٹیبل سر ءَ ایر اَت کہ ھلاس بیتگ اِتاں۔۔۔
آئی ءَ گپ بِندات کُت “ من چیزے نِبشتہ کُتگ شھید کندیل ءِ آزمانکاری ءِ سر ءَ لوٹ آں کہ تاکبدے ءَ بِدے آں ۓِ”
آ یک رَندے پدا ھاموش بوت ءُ سگریٹ ءِ روک کُت ءُ منیر مومن ءِ شَیر وانت
تئی تب ءِ دارگ ءَ گنوکیں ما
مئے گنوکی تئی تَب ءَ اوں نہ اِنت
منیر مومن ءِ شائری ءِ سر ءَ باز گپ کنگ بیت آئی وتی شائری ءِ دگہ تَبے ءُ دِگہ لزتے آ بازیں گپے تھنا یک گپے تہ ءَ کما اِیت چُش کہ پیشانی ءِ سر ءَ درچک ءِ کشگ یا سیارہ۔۔۔ لبزاں مانا نیست تو کجام ھم جاگہ لبزاں کارمرز بہ کن ۓ لبز پہ وت ءَ وت مانا شوھاز اَنت۔ بازیں مردماںی گوشگ اِنت منیر سمبولک شائرے بزان چیدگی شائرے من مردمانی گپاں رَد نہ کن آں پرچا کہ منیر سمبولک شائر ھست بلے منیر چھر ءُ شُبین ءِ کارمرزی ءَ کمال کنت۔۔۔
آ پدا بے توار بوت،من اوں گوں آئی سگریٹ ءِ دیتّاں مُشکول اِت آں۔۔۔۔۔
