دستونک ۔ سرور فراؔز
دستونک ۔ سرور فراؔز
وتی پہ مِھر ءَ بِکن تو پمّن دُعا گنوکوں
منارا سِنگے سر ءَ کہ لگّ اِت سر ءَ گنوکوں
منا پہ راھے نہ رست منزل تئ اوں پاندا
دریں دیارے سرے ولے اوں ھما گنوکوں
انار ءُ امب ءِ نہ دیستاں موسُم دل ءِ بھار ءَ
طبیب ءُ مُلّا نزاناں انگت چیا گنوکوں
مکن اے جُست ءَ کُجام درد ءَ گنوکے بیتوں
کڑ ءِ بڑ ءِ آں نبئے تو سرپد چڑا گنوکوں
منی کلوھاں منی پہ رھبر نبارت ایں مھرم
کئ پہ ھاتِر کُتہ من قُربان وتا گنوکوں
بِگند پہ وشّی یلو نہ داتگ وتی من ھنکین
زمین ءِ مِھراں دِل ءَ من گِریتگ سر ءَ گنوکوں
فراؔز ءِ گُڈی ھمیش اَت گِلّہ منارا اپسوز
نہ گیگیں وھد ءَ نہ دیست پہ وت ترا گنوکوں