ھنکین
اکرم ارس
ما چہ وتی مھرانی دیار ءَ گسر کپت ایں
گسر کپگ ءَ رند سما بوت کہ منی ارواہ پش کپتگ بس تھنا من ءَ وتی کنٹ ھمراہ انت جنزگ ءَ انت ھیالاں مدام ھما گیڑیں پیش، پیشگاہ ءِ چش کہ آھریں گواتے اتک گوات ءَ دور دات کپت ءُ مرت، ھما دوئیں کھور کہ کماش ءَ چم ءِ چارگ ءَ دل نہ بوتگ انت پیر بوت انت بلے کس ءَ گُڈگ ءَ نئشت ئے، ھما پینزگیں ڈن ھما پیشی کڈک کہ سرجمیں زند ھمیشی ءِ تہ ءَ گوازینتگ
بلے درست یل دات انت چیزے مدت ءَ رند ھما کھورانی ءُ گیڑیں پیشانی لھتیں اکس نگاھاں کپت آں گریوگ ءَ گیپت درست گیمرتگ ات انت ملور اتاں من ءَ گمان بوت کہ پیش ءُ کھیر زانگ ءَ انت مارا واجہ ءَ یل داتگ،
بلے درستیں ندارگ چو اکسے ءَ منی اندر ءَ نکش انت من ھرکجا کہ شتگ آں ھر زیبائیں ندارگ گوں گوں دچار کپتگاں بلے ھرچیز ءَ چہ منی نز ءَ آ ستکگیں ڈن ءِ انگت بستار مستر انت ھو پرچا کہ ھمے ھاک ءَ مارا رودینتگ، ھمے زمین ءِ کدم جتگ ھمد ءَ مئے کماشاں زندگی کتگ اے چہ زمانگ ءَ مئے ھنکین انت
ھو بس گپ ھمیش انت کہ مات و مات انت مات ھر وڑ بہ بیت دوست انت شموشگ نہ بیت،