سھلیں دستونک۔ عارف شھم
سھلیں دستونک
عارف شھم
ما را تی بینگیں رکّانی سرا سوگند اِنت
تو نیائے من چراگانی دل ءَ روک نہ باں
زندگی اَنچو نی شیوار بیان اِنت، گُشئے
ھر کسی کِرد بہ چار بستگاں چپی دستا
ما کجا مھر کجا، واھگ ئے تُناپیں دلاں
پہ دمانے پہ گِدارئے اِدا مُرگے نہ گوزاِیت
دریگتے ما وتا شَّتن کُتیں توپان ءُ گماں
دریگتے ما تئی مھرانی زر ءَ داشت کُتیں
ارزُن اِیں وھد ریچانیں تئی چنکاں ءُ منی
داں کدی ما وتی اے کُنَّت ءُ کستاں بِہ زراِیں
شھم اِتیں ما چو چراگ ءَ تی ھنکینے کش ءَ
بلکیں عارف تو بہ دیستیں منا شئرے گُشتیں
٭