عرب دنیا جنگ ءِ ھلاپیں اولی شاعر۔ڈاکٹر جواز جعفری/ عمردین مہر
عرب دنیا جنگ ءِ ھلاپیں اولی شاعر
ڈاکٹر جواز جعفری/ عمردین مہر
دیارِ عرب مدام جنگانی سرزمین بوتگ اے جنگانی سوبءَ ھزاراں جان زوال بوتگ اے گیشتریں جنگانی سوب بس مردم ءِ وتی زت ءِمنینگ ءُ مزن مارگی بوتگ ۔ ھروچی ئیں جنگاں نہ ترسی ءَ را یک مزنیں درجگ ءِ داتگ قدیم عربانی وستہ جنگ یک لیب ءُ گوازی یے بوتگ ءُ اژدری ھم بوتگ۔ آپ ءُ وردن ءِ شوھاز ءَ گسر کپتگیں قبیلھاں یک دومی ءِ سرا ارش کتگ ات ءُ اے وڑیں کُشتءُ کوش گیشتر سُھبانی سرا بوتگ پمیشکہ عربی ءَ گالریچے است ،، سہب ءِ سرئے پل ءُ کوشءَ ترا ھدا بہ رک ایت ،،
عرب ءِ ھشکاوگیں ریگزار ءِ قانون نامیں ہچ چیز نیست ات قانون ءِ نہ بووگ ءِ سوب ھم ھمے بنکی جنگ اتننت۔ جنگ اہانی زند ءِ گرءُ چیل ات ایاں یکے دومی ءِ سرا ارش کتگ ات ایاں وتی شرپ ءِ ھاترءَ جنگ کتگ ات جنگ نہ کنگ پہ آیاں بنامی ات چہ بنامی ءَ رند پہ آیاں زندگ بووگ سک گران ات ھمے وڑا آیاں پہ شرپ ءُ مزنی ءِ ھاتر ءَ قیمتی ئیں جان سک ارزان کتگ انت ایشی آسر ھمیش ات کہ ھمک مردم اسپ سوار ات وتی زند دست ءِ دل ءَ زرتءُ چکراتگ ات۔
قدیم عربانی جنگجویانہ ابرم ایانی ھشک سالی، بے کشت ءُ کشاریں ڈگار ءُ بے باوری ءِ تچکیں آسر ات ۔
ہزاراں میلاں تالانیں بے آپ ءُ کاہیں ریگزار ءَ آپ ءُ سبزگی بس زند ءِ زامن ءَ دات کت کنت پمیشکہ گیشتریں جنگانی سوب آپ ءِ چمگ ءُچراگجاہ ات انت ۔چوناہا عربانی گورا رُبا، سماوہ ءُ تہامہ آپی نامداریں چمگ است ات بلے آدگہ ریگزار ھشک ءُ تنیگ ات۔ یمن، طائف ءُ مدینہ آہانی نامداریں چراگاہ اتننت ۔البہ حجاز ءِ کوہ در ھشک ءُ نہ گیگیں( ناہموار) زمینے ات اے ھشکی ءُ نہ گیگی مکّہ ءُ آئی ءِ کرءُگورءِ دمگاں چدءُگیشتر زاہر ات پہ کشت ءُ کشار ءِ وستہ زمین ءِ بے رھواری ءِ سوب ءِ عرب خانہ بدوشی جاورھال ءِ تہ ءَ ات انت آ مالدار ات انت آیاں مالانی شیرءُ گوشتءِ سرا گزارہ کتگ ات ھمیشانی پوستءَ چہ ہوشاکءُ ھیمہ جوڑ کتگ ات البہ ریگستانی عربانی مستریں شاہ (عاربہ) ھماکہ یمن ءَ اباد ات اے نسل ءَ چہ مکہ ءُ کرءُ کش ءَ جھمندیں عدنانی عربانی(مستعربہ)ءِ سیادءُ وارس ات انت ایاں پہ دھکان کاری ءَ یک مزنیں بندے(ڈیم)جوڑ کتگ ات شہرءُ ھلک سازاتگ ات آ دستکاری ءِ سک بلد ات انت ہندوستان، روم، عراق، شام ءُ حبشہ چہ ھمشانی کاروباری سیادی برجم ات انت ۔ یمنی عربانی کٹم چہ یُعرب بن قحطان گوں ھوار ات۔
دومی نیمگ ءَ عدنانی عرب (مستعربہ) انت ایانی سیادی گوں معتر اسمائیل ءِ اولاد ءَ انت ۔ عدنانی عربانی تہ ءَ ربعیہ، مُضر،قیس بن غیلان ءُ یاس بن مضرءِ قبیلہ ودی بوتگ انت دیمترا رواں قیس ءِ کٹم ءَ چہ دو نامداریں قبیلہ نبی ہوازن ءُ بنی غطفان ودی بوت انت ۔چمدا عبسءُ ذبیان ءِ نسل پاد اتک انت بنی تمیم ءُ مُر دیم ءَ اتک انتءُ ہذیل بن مُدرکہ ءِ نسل ءَ چہ اسد بن خزیمہ ءُ کنانہ بن خزیمہ دوی بوت انت پدا کنانہ ءِ نسلءَ چہ مکہ ءِ قریش ودی بوت
ربعیہ ءُمضر دو انچیں قبیلہ ات انت اسلام ءَ چہ دو سال پیسر ھم سکیں زورآور زانگ بوتگ ات انت ۔
یکیں پتءِ چک بوگءَ ابید ھم عربانی دوئیں شاہانی دودءُ ربیدگءِ تہ ءَ مزنیں پرکے است ات عدنانی عرب اگاں خانہ بدوش ات گڑا قحطانی پہ زانتکاری ءُ آسودگی وتی زندءَ گوازینگءَ ات انت یمن ھشتمی کرن معتر عیسی ءَ چہ پیسر تہذیب ءِ سرا یکیں جاہءَ جھمند ات انت بس دودءُ ربیدگ ءِ پرک نہ ات بلکے آہانی رب ھم دگردگر ات انت دوئیں شاہانی کرن ءَ چہ دژمنی بوان ءُ پیداک ات.
عرباں جنگ ءِ جاڑی بووگ ءِ وستہ کوھے ءِ ٹلءَ آس روک کتگ ۔وتی دوستیں قبیلہ ءَ را جنگ ءُ ھال ءِ سر کنگ ءِ ھاتر ءَ ھم آس روک کنگ بوتگ ۔وھدے کسے ٹپی بوتگ گڑا آئی وستہ آس روک کنگ بوتگ یک آسے (نارالسیلم) است ھما کہ مارءِ وارتگیانی وستہ روک کنگ بوتگ یک آسے کوڑا جنگءَ چہ رند زوت روک کنگ بوتگ، ھمے وڑا ہر کار ءِ آس ءِ روک کنگ ءِ وڑ دگہ دگہ بوتگ انت ۔
جنگ ءِ آس ءَ چہ ابید بیرءِ آس ھم است ات آئی داں وھدے چہ دژمن ءَ بیر نہ گپت پہ وت زال، شراب ءُ دگہ آسراتی ھرام کتگ ات ۔
پہ عرباں جنگ ءُ ڈکال زند ءِ دو مزنیں لڈوبار ات انت ۔آیاں گوں ھما سلاہاں مہر کتگ ات ھما کہ جنگ ءَ آیانی کارءَ اتکگ ات انت اسپر۔ تیگ ، زھم ءُ تیر کمان نہ بس ایانی دوستریں سلاہ اتننت بلکیں آیانی شاعری ھم بنکی چہر ات انت نہ زانتکاری ءِ باریگءِ سلاہ اڈ کنگ ءِ مستریں جاہ یمن ات سلاہاں گوں مہر کنگ ءِ ھمرائی ءَ آیانی لیب ءُ گوازیانی سیادی ھم جنگ ءَ ات ۔ پہ درور اسپ سواری ، اسپ تاچی ءُ زھم جنگی ایانی دوستریں لیب ات انت لیباں چہ ابید آیانی شئری گیشتریں بہران ھم جنگی چاگرد ءَرا پروموٹ کتگ ات ( فخر، حماسہ ، ثاررجزءُ قصیدہ )۔
نہ زانتکاری ءِ باریگ ءِ وانگ ءَ چہ اے گپ دیم ءَ کیت عربانی دوستریں گوسفند ھم ھما بوتگ انت ھما کہ جنگ ءَ آیانی کار اتکگ انت چشکہ اپس ءُ اشتر ۔ عرباں پہ ایانی شان ءَ شئر ھم نبشتہ کتگ ۔
جنگی چاگرد بووگ ءِ سوب ءَ عرباں ھما مردم گوں قدر ءِ چماں چارتگ ھمائی ءِ گورا زھم ءُ اپس است ات۔
نہ زانتکاری ءِ باریگ ءَ عرب کرن ءَ چہ دژمن ءِدیم ءَ میلانک ات اے ڈنی فوجے نہ انت بلکے وت ماں وت آیانی لشکرءِ جنگ ءُ چوپ ات ھرکسی ھمے واھگ ات کہ من وتی بیرک ءَ برز بہ کناں ۔ابوالفراح اے جنگانی کساس سینزدہ سد گشتگ ات
اد ءَ مردم ءِ دل ءَ درستاں چہ مستریں اے جست چست بیت آسر بنی آدم ءِ راجدپتر ءَ اے دراج تریں ھون ریچی ءِ سوب چی ات انت ۔ رمس زانتانی ھساب جنین ،
چراگجاہ ،بیر گیری ءِ جزبگ ، مزن نامی ءِ سرا ناز ، نام ءُ شرپ ءِ واھگ ، ورگ کمی ، ھکومتی ءُ دگہ باز سوب است ات پہ جنگ ءِ آس ءِ جمبلاس کنگ ءَ۔
نہ زانتکاری (جاہیلہ) ءِ زمانگ ءَ شاعراں بس وتی لوگی ءِ توسیپ ءُ ستاہ کتگ ءُ شئرانی تہ ءَ درآمدیں جبننے ءِ ستاہ کنگ ءَ آ مزنیں گناھے سرپد بوتگ انت ۔بلے امراؤالقیس اولی شاعر ات ائی عرب ءِ اے کوھنیں ربیت پروشت ءُ وتی ماتوءَ را وتی شئرانی سرھال جوڑ کت چریشی ءَ رند اے دود بندات بوت بلے درآمدیں جنینے ءِ نام ءَ گرگ ءَ چہ عرب ءَ شاعرءِ قبیلہ ءِ سرا ارش کت ۔ پمیشکہ بازیں جنگانی سوب بس ھمے شئر بوتگ انت کہ آیانی تہ ءَ درآمدیں جنینانی کرد ءِ نام گرگ بوتگ۔
اے وڑیں جنگی چاگرد ءَ بنی آدم ءِ زند باز نہ گیگ ءُ بے رک کتگ ات اودءَ مردم رک اتگ ءُ نہ ائی ءِ جان ءُ مال۔ نہ ترسءُ دلیری ءَچنت کدر ھم مزن سرپد بہ بئے بلے مدامی ئیں جنگ ءُ جدل ءَ مردم دم بارت ۔ نہ ترسی ءِ مرگ ءِ مرگ ءَرا ھمنچوک شرپ بہ بیت بلے مردم گوں وتی کٹم ءَ زندگ گوازینگ ءِ واھگ بیت ھمے وڑا قدیم عرب ءَ بے رکّی ءُ نہ باوری ءِ جاورھال ءَ ھم لہتیں تحفیظ ءُ بقا ءِ راہ درگیتکگ جنگ ءَ چہ ایمنی ءِ سے سوب (زرائع) ات انت
1 حرام ءِ ماہ2 مراگہ ءُ بازار3 کعبہءِ تہ ءَ پناہ زورگ
عربءَ نہ زانتکاری باریگ ادءَ کہ اسلام ءِ آھگ ءَ رند ھم باز ماہان ( محرم،رجب، شعبانءُ حجءِ ماہ) ءَ کدی جنگ نہ کتگ اے ماہاں ھون ریچی ءَ گناہ سرپد بوتگ انت چہ جنگ ءَ چٹگ ءِ وستہ عرب ءِ وڑیں وڑیں شہرءَ مراگہ ءُ بازار جوڑ کتگ اے مراگہاں ریگستانی قبیلہاں پہ جوش ءُ جذبگ بہر زرتگ ادءَ وتی دلیری ءِ ازم پیشداشتگ مشاعرہ ءُ شعروانی مکابلہ بوتگ ۔
نہ زانتکاری ءِ زمانگ ءَ اے مراگہ ءُ بازاراں چہ سے مراگہ عُکاذ، جُنہ ءُ ذوالمجاذ درستاں چہ مستر زانگ بوتگ انت جنگ ءَ دم برتگیں قبلہاں سرجمیں سال ءَ ھمے مراگہانی ودار کتگ گوں وشی ءُ جذبگے درستیں مراگہاں بہر زرتگ۔
نہ زانتکاری ءِ باریگ ءَ درستاں مستریں عکاذ ءِ مراگہ ات کہ یازدمی ءِ ماہ ءِ اولی رمس ءَ بندات بوتگ ءُ سرجمیں بیست روچءَ رند آسر بوتگ ایشی ءِ تہ ءَ سرجمیں عرب مزن مزنیں سردار۔ اسپ سوار۔ سوداگر ۔ وازی ۔ شاعر درست یکجاہ بوتگ ات انت حج ءِ روچاں جوڑ بووگ ءِ سوب ءَ عکاذ ءِرا عربانی راجی مراگہ ءِ بستار ھاسل ات ۔اے مراگہ نخلہ ءُ طائف ءِ میانءَ مکہ ءَ چہ سے منزل ءِ سرا یک یک ہلکے ءَ جوڑ کنگ بوتگ 540 ءَ چہ بندات بوتگ اسلام ءِ آھگ ءَ چہ رند ھم جاڑی ات ءُ پدا خاریجیانی جنگ ءُ پلگءَ رند اے مراگہ پہ مدامی ھلاس کنگ بوت ۔ ھمے وڑا مجنہ ءِ مراگہ مکہ ءَ چہ کمو دور یک ھلکے ءُ ذوالمجار ءِ مراگہ عرفات ءِ پڈ ءِ پشت ءَ منی ءِ نزیک یک جاہے ءَ کنگ بوتگ اے مزنیں مراگہان چہ ابید درمتہ الجندل ، ہجر، حضر موت ءُ عمان ءِ ھندی مراگہ ھم ٹہئینگ بوتگ اے درائیںانی مول ءُ مراد جنگ ءَ چہ دمبرتگیں مردمانی زند ءَ ایمنی ۔ سیل ءُ گردگ ءُ کاروباری چاگرد سازگاری ات۔
پشت کپتگ کعبہ اے کرناں چہ عربانی وستہ پناہ جاہ ات اد ءَ بنی آدم ءَ چہ ابید جناورءُ ساہدارانی وستہ ھم امنءِ جاہ ات حرم ءِ تہ ءَ مردماں وتی پت ءُ برات ءِ کشہندہ بکش اتگ۔عدنانی عربانی وستہ مکہ یک پاکیں( مقدس) شہرے ات حج ءِ یک مزنیں مول ءُ مراد ءِ ابابت ءِ ھمرائی ءَ چیزانی بہاکنگ ءِ ات ھم ۔ عرباں کعبہ ءِ کم شرپی کدی ھم نہ کتگ
امن ءُ ایمنی ءِ بابت ءَ جوڑ کتگیں عرباں اے کوھنیں ربیت ءِ گاھے گاھے توازہ بووگ ءَ ابید نتزانکاری ءِ باریگ ءِ ھم ریگستانی عرباں کاروباری مراگہ ، حرام ءِ ماہاںءُ حرم کعبہ ءِ بے شرپی باور است ات نہ زانتکاری ءِ باریگ ءَ نبشتہ کتگیں وڑیں وڑیں راجدپتر نویساں وڑیں وڑئں ھیال درشان کتگ ۔ یک چمشانکے ءِ ھسابءَ راجدپتر ءِ چہ پیسر بہ گر داں پنچمی کرن عیسوی ءِ عہد نہ زانتکاری ءِ باریگ گشگ بیت دوی چمشانکءِ ھساب ءَ اسلام ءِ آھگ ءَ چہ سے سد سال ساری ءِ باریگ نہ زانتکاری ءِ باریگ انت وھدے کہ سیمی چمشانک ءِ رد ءَ 500ء چہ 622ء ءِ باریگ گواچن نہ زانتاکاری ءِ باریھ گشگ بیت ۔ عرب رمس نویس اے عہد ءَ را ; ایام العرب; ءِ نام ءَ چہ یاد کن انت اے ھما باریگ ات جنگ ءِ ھمرائی شاعری ھم وتی زور ءِ سرا ات ۔ یک نیمگے جنگ شاعری ءَ درپشنگ ءَ ات ءُ دومی نیمگ ءَ شاعری ھم جنگاناں کمک دیگ ءِ سوب ات۔
ھر قبیلہ ءِ وتی شاعرے است ات آ قبیلہ ءِ شرپ ءِ رکنوکءُ قبیلہ ءِ بامردانی ستاہ کنوک ات آ قبیلہ ءِ ھلاہیں گپانی جواب دیوک ات عرب ءَرا شاعر ءِ سرا ارش کنگ ءَ ترس اتگ ات ۔ شاعرءَ وتی قبیلہ ءِ شریانی ستاہ کتگ ءُ ھرابی چیر داتگ انت. شاعر ءِ دیم ءَ آھگءَ گوں دگہ قبیلہاں ھمے قبیلہءَ را مبارک باتی داتگ شامانی کتگ زالبولاں چاپ ءُ سوبت ءَ کتگ چی ءَ کہ مرچی ھما کار ءَ سرجمیں رسانکدر کنگ ءَ انت ھما کار شاعر ءَ تہنا پہ وتی قبیلہ ءَ کتگ ھر قبیلہ ءَ وتی شاعر ساچشتانی پہ دل کنگ وتی قبیلہی پرس زانتگ قدیم عربانی میان ءَ بوتگیں اے کسان ءُ مزنیں جنگانی اگاں رمس نبشتہ کنگ بہ بیت گڑا آئی مستریں درور نہ زانتکاری ءِ باریگ ءِ ھمے شاعری انت
یک انچیں باریگے ھمک نیمگ ءَ ھون ءُ ھونریچی ات کسی زند ءُ مال نہ رک اتگ ات جنگ ایانی زند ءِ مستریں پشدر ات چہ اے ھونریچی ءَ ھرکس واھگ ات بلے کسی تہ ءَ انچو جوھر نیست ات آ اے واھگ وتی زبان ءِ بیاریت ۔
ناگہ ءَ عرب ءِ ریگستان ءِ یک کونجے ءَ جنگ ءِ ھلاپ اولی رند ءَ یک توارے چست بوت اے توار یک لس مردمے ءِ توار نہ ات بلکیں اے نہ زانتکاری ءِ زمانگ ءِ مستریں شاعر زُییر بن سلمی ءِ توار ات اے ھما زہیر ات کہ آئی ءَرا ;; سبعہ معلقات;; ءَ ھوار بووگ ءِ شرپ ھاسل انت اے عربی زبان ءِ ھما ھپت لچہ(قصائد) انت آ عکاڈ ءِ نامداریں مراگہ ءَ وانگ ءُ درچنگ بوتگ انت رند ءَ آ گوں سہر ءِ آپ ءَ نبشتہ کنگ ءُ کعبہ ءِ دیم ءَ درجنگ بوتگ انت ۔
زہیر بن بی سُلمی ءَ اے شرپ ھاسل انت کہ وھدے قدیم عرب یکے دومی ءِ کوستءُ کوش دز گٹ ات کرناں چہ جاڑی ئیں جنگ وتی زور ءِ سرا ات گڑا انچو زہیر جنگ ءِ ھلاپ ءَ توار جست کت مرچی ئیں دور ءَ جنگءَ را بد گشگ ءُ ایمنی ءِ گپ ءِ کنگ سکیں ارزانیں کارے ۔ مرچی ایمنی ءِسرا کار کنوکیں باز گل ءُ سخصیات است مرچی ایمنی سرا کار کنوک ءُ نبشتہ کنوکاں گوں قدر ءِ چماں چارنت ۔وت عرب ءِ دنیا ءَ نجیب محفوظ ءُ محمود درویش ءِ ھمرائی جنگ ءَ ہلاپ ءَ باز ندکار ودی بوتگ ۔ ایمنی ءِ سرا نبشتہ کاراناں نوبل دادءِ ھمرائی ءَ دنیا ءُ دگہ مزن مزنیں داد بکشگ بوتگ سرجمیں دنیا ءَ جنگ ءِ ھلاپ نبشتہ کنوکیں کلمارانی قابلیں ربیتے است انت بلے ھما زمانگ ءِ زہیر بن بی سلمی جنگ ءِ ہلاپ ءَ توار جست کتگ ا وھد ءَ نہ اے ربیت نیست بلکیں جنگ زدیں چاگردءَ ھچ شاعر ءَ چشیں توارے جست کنگ ءِ بابت ءَ نہ جیڑاتگ.بلے زُہیر اے جنگ زدیں چاگردءَ اے ھترناکیں کار کنگ ءِ رسک زرت ۔ اے توار اگاں الس ءِ مردمے بوتیں بہ گندئے ریگستان ءِ تہ ءَ گارءُ بیگواہ بوتگ بلے اے توار وتی اھد ءِ شرپداریں شاعر ءِ توار ات پمیشکہ جنگ ءَ بیزار بوتگیں مردماں اے توار پہ بِھمانگی ءُ پہ ادب گوشداشت پدا میزاں میزاں ھمے نیمگءَ دلگوش گور کت ۔ زہیرءِ توار ءِ ھاسیت ایش ات کہ زوت ھونان گوں جان شودیں مردماں اے مارات کہ اے توار ائی ءِ تہ ءِ توار انت۔مردماں انچو مارت چوکہ آیانی تہ ءَ چہ ھر مردم ھمے گپ ءَ گشگ لوٹیت بلے گشت نہ کنت زہیر ءِ کمال ھمیش انت آئی جوان مردی پیشداران ءَ جنگ ءِ ھلاپ ءَ توار چست کت انچو سما بوت مردماناں کرنءَ چہ ھمے توار ءِ ودار بوتگ۔
زہیر ءِ توارءِ شری ھمیش ات کہ اے عرب ھما ھند ءُ دمگ ءَ چست بوت ھماکہ گوستگیں چل سال ءَ چہ جنگ ءِ آس ءَ ستکگ ءُ تبا کتگ۔نجد ءِ ھند ( نبی غطفان) زہیر ءِ پت ُ پیروکی ھند ات عبس ءُ ذبیان ءِ میان ءَ جاڑی ئیں داحس ءُ عبرا ءِ اے جنگ نہ زانتکاری لَھتیں مزنیں جنگاں گوں شمار کنگ بیت اے جنگ ءِ پشدر اے وڑ ءَ انت کہ بنی عبسءِ قیس بن زہیر ءَ ذبیان ءِ حذیفہ بن بدر فرازی ءَ گوں اسپ تاچی شرت بست ۔ قیس عبسی ءَ وتی اسپ داعس ءُ وھدے کہ حذیفہ ذیبانی وتی اسپ عبران ءِ پڑا ایر گیتک انت تچگ بندات بوت گڑا داعس ءِ اسپ دیم دراتک بلے چیدگ ءِ رسگ ءَ پیسر آئی ءَ گوں چیزے ڈیک وارتءُ کپت چریشی ءِ آسرءَ عبرا دیم دراتک ۔ پٹ ءُ لوٹ کنگ ءَ چہ اے گپ دیم ءَ اتک فرازہءَ راہ ءِ سرا یک دارے ایر کتگ چمیشی ءَ باج بروکیں اسپ ( داحس) بے سوب ۔ ایشی ءَ سرا مزنیں جاک ءُ جگءَ بوت دوئیں قبیلہ وتی اسپ ءِ باج برگءِ ھق ءَ ات انت اے جاک ءُکوکار ءَ چہ حرب داحسءُ عبرا ودی بوت انت چو حرب بُسوب داں سال ءَ ھونریچی ءِ رمس نبشتہ کنگ بوت ۔
زہیر بن سلمی ءِ سیادی ھم گوں رسان بوتگیں قبیلہ ءَ ات آئی ءَ داں چیزے وھد ءَ اے ھونریچی ءَ را ھاموشی ءِ سرا چارات بلے آسر آئی ءِ سگّ ءِ ھاٹی ءَ جواب دات۔ کرناں چہ تالانیں جنگ بنی آدم ءِ دودءُربیدگ ءَ گار ءُ بیگواہ کنگ ءَ مہتل ات وھدے زہیر شاعرے ءِ بستار ءَ تہذیب ءُ زانت ءِ دوستواہ ات ۔ آ ئی ءَ چکاں چورائی ءُ زالاناں پہ جنوزامی داں کدی چارت کت آسر آئی ءَ زلم ءُ ناروائی ءِ ھلاپ ءَ توار جست کت دگہ شاعرے بوتیں بہ گندے مردماں آئی ءِ گپانی سرا دلگوشی مہ داتیں ۔ بلے زہیر ءَ عربستان ءَ یک مزنیں جاہ ءُ مقامے است ات ایشی سوب ایش ات آئی ءَ وتی شاعری ءِ تہ ءَ علم ءُ زانت ، ھق ءُ راستی ءُ شہزانتی ءُ ھکمتءِ گپ کتگ ات مردماں آ پہ دلگوشی گوشداشتگ انت عملی زندءَ ا ھم لہسہ گپتاریں مردمے ات ۔ نہ زانتکاری ءِ باریگءِ اولی شاعر ات آئی ءَ ھاوند ءِ منّگ ءِ ھمرائی مھشر ءِ روچ ءِ سرا ھم باور است ات ۔آئی ءِ شاعری چہ زہ ءُ بدءَ پاک ات آئی ءِ شئیرانی مستریں شری ایش ات کہ آئی ءَ مدام وت ءَ دروگیں ستاہ ءَ چہ پیریزاتگ ۔ آئی ءَ وتی اھد ءِ شاعرانی تہءَ انچنیں شرپے است ات آ دگہ ھچ شاعرءِ بہتءَ نہ ات آ انچیں کٹمے ءِ تہ رستگ کہ اودءَ درست شاعر ات انت ۔آئیءِ پتو (اوس بن عجر وتی زمانگءِ قبیلہ ءِ مستریں شاعر ات) دو گُھار(خنساء ءُ سلمی) دوئیں چکے بجیر ءُ کعب شاعر ات انت ائی ءِ گہار خنساء ؤ عربی مرثیئے ءِ مزن بالادیں شاعرے ات کعب بن زہیر ءَ پیگمبر اسلام ءَ ھزمت ءَ وتی لچہ(قصیدہ بانت سُعاد) ءِ وانگ ءِ شرپ ھاسل بوتگ ھمائی ءَ عربی قسیداہانی ءَ مزنیں درجگے است ائی ءَ نبیﷺ ءَ وتی وتی چادر پہ داد داتگ۔
زہیر بن سلمی ءِ گالانی تہ ءَ زانتءُ ھکمت ءُ انسان دوستی ءِ ھما بنلاد است اے تچک ءَ بشامہ بن غدیر ءِ سرءُ سوجانی برکت انت ھما کہ سیادی ءَ آئی ءِ ناکو ات وتی اھد ءِ مستریں شاعرءُ زانتکار ات عربستان ءَ آئی زانتکاری ءِ نام چہ دور دور ءَ پرشتگ ائی شرپ ءِ اے عالم ات کہ بنی غطفان درستاں چہ ساری مالءِ گنیمت ءَ چہ آئی ءَ بہر جتا کت زہیر ءِ زند ءُ شاعری ءَ ھم ائی ءِ مزنیں سرءُ سوج مان انت
زہیرءَ سالاں چہ جنگ ءَ چہ زدگیں مردماناں چہ جنگ ءِ تبائی ءُ بردیاں چہ ترسینتگ
* جنگ ءِ آسر ترا سما انت آئی ءِ تام شما چشتگ ھرچی کہ جنگءِ بابت ءَ گشگ بووگ ءَانت اے انچائیں گپ نہ انت
* وھدے شما جنگ ءَ بندات کن ات آئی ءِ آسر سک نہ وش بیت ۔۔
پدا اے آس روک بوان بیت ءُ روت ترا ھمے وڑا درشیت انچو جنتر داناں درشیت
* آ سال ءِ دو رند ءَ لاپ پر بیت دانکہ زندگ انت ھر پلونجے ءِ تہ ءَ دو دو چک ودی کنت پدا پہ تو انچو مشکل ءُ جنجال ودی کنت کہ عراق ءِ دمگ ءَ اینچو گّلہ ءُ دولت ودی بوت نہ کنت
زہیر ءَ جنگ ءِ تبائی ءَرا ھمے وڑا بیان ءُ گوناپ کشی کت کہ بنی مُرہ ءِ دو سردار ہرم بن سنان ءُ حارث بن عوف جنگ ءِ ھلاپ ءَ میدان ءَ اتک انت اے دوئیں سردارانی دل جذگ زہیر ءِ شاعری ءَ چہ بوت ھمے وڑا زہیر شعراں دوئیں راجکارانی دل ءَ پہ چورہیں چک ءُ جنوزامیں زالانی وستہ رھم ءِ جذبگ ودی کت دوئیناں جنگی جاورھال زدگ بوتگیں قبیلہ (بنی عبس ءُ بنی ذبیان) ءِ سربتکاں گوں نیاد کنان ءَ جنگ ءِ ھلاس بووگ ءِ سرا جہد کت ودئیں قبیلہ ھون ءِ نہاد ادا کنگ ءَ جنگ ءِ مہتل دارگ ءَ جاڑی بوت انت بلے گواچن جست ایش ات کہ اے چل سالی ئیں جنگ ءِ روان ءَ سداں گیش کشتگیں مردمانی ھون ءِ نہاد کے دات کنت ھمےوڑا ہرم سنان ءُ حارث بن عوف اے نازکیں سہت ءَ ھاموشی ءَ نہ نشت انت اے مزنیں پٹ جَھمندیں مردمانی نپ ءُ جنگ ءُ تباکاری ءِ ھلاس مرگ ءِ بیم ءِ چیرا زندگ بوتگیں مردماناں یک ایمنیں راہ ءِ پیشدارگ ءِ ھاتر ءَ پہ ھون نہادءَ سے ھزار اشتر چہ وتی کیسگ ءَ ادا کت ءُ ایمنی دوستی ءُ مردم دوستی یک مزن ءُ شانیں ربیتے برجم کت ۔ ایشی ءِ درور بنی آدم ءِ راجدپتر ءَ باز کم دز کپیت بن مرہ ءِ اے دوئیں سردرانی اے کرداں زہیر ءِ دل ءَ سکیں جہلانکیں راسانے دور دات ھمے وڑءَ آئی ءَ اے دوئیں مردم دوستیں سردارانی شرپ یک راجدپتری قسیدہ یے نبشتہ کت رندءَ آئی ءَ را عکاذ ءِ مراگہ ءَ ونت اے قسیدہ ءِ تہ ءَ زہیر نہ بس عبس ءُذبیان ءِ مردماناں پہ آوکیں ایمنی ءُ سلاھ ءِ سرا نندگ ءِ سرا پنت دات بلکیں دوئیں سردارنی ایمن دوستی ءُایسار پسندی ءِ گوں دل ءَ ستاہ کتگ اے یاتگاریں قصیدہ ءِ پنجاہ ءُ نو بند انت پانزدہ بندءَ چہ رند زییر اے سردارنی ستاہ یک انچیں دلکشینں اندازگے ءَ کنت کہ گپ گوشداروکءِ دل ءِ تہ ءَ ایر کپیت
*من ھاوند ءِ در ءِ سوگندءَ وراں من جنجال ءُ وشی ءِ دوئیں جاورھالاں شما دوئیناں شرتریں سردار دیستگ
* شما دوئیناں عبس ءُذبیان ءَ را وت ماں وت کشگ ءُ گار ءُ بیگواہ بووگ ءَ رکینتگ ۔ اے شمئے یک مزنیں کارکردگی یے جنگ ھلاس کنی جہد ءُ سلاہ ءِ سوب مندی ءَ چہ رند عرب قبیلہاں اے دوئیں سرداراناں ھما شرپ رستگ زہیر ا مزنی ءِ ستاہ ھاس کنت ۔
* شما دوئیں نوں معد بن عدنان ءِ کٹم ءِ گے
مزن مزنیں ناماں چہ مستر بوتگ ات ھاوند شمارا نکیں راہ ءِ سرا مدام توپیک بہ دنت
زییر ھون بہاد ءِ بدل ءَ داتگیں اشترانی ھم گپ ھاس جتگ۔
* نوں اے جنگ ءَ رند آئی ءِ تاوان ءَ وستہ کمک ءَ ھما مردم اشتر دیگ ءَ انت ھما بے میار انت ائی ءِ ھچ ردی نہ انت
*نوں یک میاریں راجے ودمی راجءَ را کمک ءَ اشتر دیگ ءَ انت البت بے میاریں راج ءَ کمک زورکاں چہ کسی ءَ را ھم نہ کشتگ
ءُ اے کمک ءَ آ بس ایمنی سلاہ ءِ ھاتر ءَ دیگ ءَانت
اے لچہ ءِ بندات ءَ شاعر عبس ءُذبیان ءِ قبیلہاں چہ ترسینت بلے بیستءُ نوءَ بہ گر سی ءُ دومی تاکدیم ءَ عرب دنیا ءَ گوں دیم پہ دیم بیت نوں ا سرجمیں راج جنگ ءَ چہ دور بووگءِ پنت ءَ دنت
*وھدے تو جنگ ءِ آس ءَ جمبلاس کن ئے آ شری ءِ سرا جمبلاس بیت
یک وپتگیں پتنہ یے پاد کیت
بلے اے شر نہ بیت اگاں تو ایشی ءَ لب ءُ لالچ دئے
گڑا ایشی ءِ لب گیش بیت
زہیر ءَ اے سبعہ معلقات ءِ تہ ءَ ھواریں اے لچہ ءَ ابید ہرم بن سنان ءِ شرپ ءَ دگہ باز قصیدہ ساچشتگ ءُ گون دل ءِ جہلانکی ءَ ائی ءِ ستاہ کتگ گواچن زہیر جنگ زدگیں چاگردءَ یمنی ءُ سلاہ ءِ ھاترءَ ندرانہ دیوکیں سردار ءِ ستاہ کنگ ءَ امن ءُ ایمنی چاگرد ءَرا سازگار جوڑ کنگ لوٹ اتگ ۔ائی ءِ واھگ ات آ دگہ مردماناں ھم ایمنی ءِ ھاتر ءِ جہد کنگی انت ۔ ہرم بن سنان ھم پہ زہیر ہدوکی است ات ائی ءَ سوگند وارتگ ات کہ زہیر کجام وھد ءَ ائی ءِ ستاہ ءَ کنت ، ائی ءَ گوں دروت ءُ جست کنت آ ائیءِ پسہ ءَ وتی دوستریں شاعرءَ گلام، مولد یا اسپے لازم دنت ۔۔
زہیر ءَ یک جنگ زدیں چاگردے ءَ را ایمنی واب پیش داشتگ عرب ھما ریگستان کہ اودءَ بس جنگ ءِ درچک ءَ شاہ جتگ زہیر ھمودا ایمنی ءُ مہر پل کشت ۔ائی ءَ ھما وھد ءَ ایمنی ءِ گپ جت وھدے کہ مرمانی کرءُ گورا بیدے جنگ ءَ دگہ ھچ کار بیست ات ائی ءَ شاعری ربیت جنگ ءِ پرموٹ کنگ ءِ جاہ ءِ جنگءِ مہتل دارگ ءِ وستہ شاعری کار بست یکے دومی ءِ ھون ءِ تنیگیں مردماناں ایمنی برات چاری ءِ کلہو دات ۔زہیرءَ یک ایمنی ءِ انچیں ابیتے رژناہ کت پہ آؤکیں شاعراں درپشوکیں درورے ات آئی ءَ زھم ءِ زبان ءَ ھبر کنوکاناں گپت ءِ راہ پیشداشت کرناں ھونریچی کنوکاناں ایمنی ءِ سوگات دات ۔ ایمنی بنی آدم ءِ باندات ءُ چکانی زند انت یک نیمگے زہیر عربی زبان ھما ہپتیں نمیرانیں شاعراں گوں ھوار انت ایانی لچہ سہریں ندءِ سرا نبشتہ کنگ ءُ کعبہ ءِ دیم درنجگ بوتگ انت ءُ دومی نیمگ ءَآ نی زانتکاری ءِ اولی ءُ یکیں شاعر انت ائی ءَ جنگ زدیں چاگرد ءَ وشھالی ، ائمنی زانت ءِ واب پیشداشتگ اے ائی ءِ شاعری ھما پہنات انت کہ مرچی ھزاراں مردم ائی ءَ وان ایت ۔
