سد برءَ سازگءَ پدا پُرشگءَ۔ منیر مومن ءِ دستونک
دستونک: سد برءَ سازگءَ پدا پُرشگءَ
شائر: منیر مومن
شائر: منیر مومن
سد برءَ سازگءَ پدا پُرشگءَ
من وا دمبرتگاں نوں رد کپگءَ
نوں ہمک پُل سْرپتگیں زیمے
کئے نِدارہ بکنت دل ءِ کُدَگءَ
کئے اِدا سازگءَ اِنت امروزے
دور گِنداں من ساہگے سُرَگءَ
چونیں ہامینے ہچ نہ بیت گِندگ
دیدگانی گُباریں مچکدگءَ
چوں بچاراں آ ماہ ءُ اِستالاں
من کہ مُلماہاں گوں دلءِ بلَگءَ
یل نہ کُرتگ جتائی ءِ دامن
ہُور ما بوتگیں سِدَگ سدگءَ
مرچی تئی لنکُکاں بدل زوریت
وھد نازینک یے سَرءِ گْوپگءَ
کَہر ءُ مہرے نہ اُزر ءُ نیمونے
ہچ مہ لوٹیت پہ دو ھبر کنَگءَ
ما وا مشکول بئیں اگاں مانیت
یک ھیالے پہ آہگءَ روَگءَ
جی زمستان اِنت مَہرمءِ امباز
من تئی آواز دیستگءَ بَدگءَ
گیر کئیت اِنت وتی تہا دیستگ
شیشگے سِنگ یے سرا کپَگءَ
زندگی کِشکے جوڈ کرتگ تو
مارا نادینتگ پہ روَگ روَگءَ
جی پہ اوستاں منی درانڈیہیں
جی پہ بیگاہءِ کنجلیں دمگءَ
بِل منیر کسہءَ مکاں مئیم ءِ
تو نہ دیستگ اگاں دلے کُدگءَ