دل وتء بانور کتگ

گلنسا مبارکی

آئی شرّ زانت

دل پہ آئیء شیرکنیں لنٹاں

باز تنّیگ انت

آئی شرّ زانت

منی چم پہ آئیء گندگء

کور انت و دل مرادیگ انت

ماهکان وتء سینگار کتگ

دوشی منی مرادیگیں دل

نالتگ، زار جتگ…

گوں وتی ربّء

“ای ربّ پر چا منی کسمت چوش انت”

بیزار چہ زندء بوتگاں

روچ و شپ منی کار

هکّگ و گریوگ انت

دل منی تهار انت

مهر، هچ کسء منی دلء

نند ایت

نزاناں منی مهر چیے؟

مهر آور کئے انت؟

من کئے مهرء هدوکاں؟

گلء بو چی انت؟

بلبل پر چا نال ایت؟

ترس انت منء

چہ شپء تهاریء

تهاری که ماں شانیت

جهلاد بباں

پہ وت کوشانی دیوانء