_ زالم _پیسل پرھاؔد
_ زالم _
پیسل پرھاؔد
مئے چاگردءَ ھنچیں مردم ھست کہ آ وتی گونڈو ،گس ءِ مردمانی سر ءَ سک زلم کن انت ۔ مدام پہ کسانیں گپے ءَ تیرءُ تَپر بنت ۔ چاگرد آیاں زالم ءِ نام دنت ۔ گوں ھنچیں مردمے ءَ منی گند ءُ نند بوت ءُ من آئی ءَ را جست کُت کہ
واجہ تئی تپنگ مدام پرچی ءَ تیر اِنت ؟
مرد گریوگ ءَ لگ اِت من ھیران بوت ءُ جیڑگ ءَ لگ اِت آں کہ من وابے گندگ ءَ نہ آں وتی دست زرت ءُ وتی ھردو چماناں مُشت پد ءَ چارگ ءَ لگ ات آں ۔ بلکیں من وابے گندگ ءَ اوں
مرد ءَ پسہ دات کہ تو وابے گندگ ءَ نہ ئے ۔ من مرچی یک راستی یے تئی دیم ءَ درشان کناں ۔ من زالمے نہ آں منءَ ھم وتی چُک ، مردم ، دوست ازیز ھمساھگ دوست بنت بلے من مجبور ءُ لاچاراں
من پہ ھیرانی جست گپت مجبورءُ لاچار ؟
گوش ایت ھو
من گُشت بگش باریں ۔
مرد گشگ ءَ لگ اِت کہ یکروچے منی گونڈو ہے ایکسیڈنٹ بیتگ سک ٹپیگ بیتگ ۔ منی ھال ءِ رسگ ءَ پیسر آئی ءَ را نادراھجاھے ءَ برتگ اِش۔ من تچک ءَ تچان آں نادراھجاہ ءَ شُتگ اوں ۔ دکتر ءَ گشتگ کہ گونڈو ءِ باز ھون ءِ در آیگ ءَ سبب ءَ گونڈو سک کمزوریں ۔ ءُ زوت ھون ءِ بْیار ۔ من گشتگ منی ھون کجام روچ ءِ درد ءَ وارت ۔ منی ھوناں بہ کَش ۔ دکتر ءَ منی ھون ٹیسٹ کتگ کہ چاراں باریں گوں گونڈو ءَ میچ کنت یا اناں
ھون ءِ ٹیسٹ کنگ ءَ پد دکتر گوں اتکگ من چار اِتگ دکتر چو ملور ملور اِنت من ءَ برداشت نہ بوتگ ۔ منی دپ ءَ ھاک ءُ جس ۔ چو مہ بیت منی گونڈو نہ مانتگ ۔ دکتر گونڈو چون اِنت ؟
دکتر ءَ گْوَشتگ کہ پریشان مہ بہ ئے تئی گونڈو ءَ ھچ نہ بیت ۔ بلے ؟
من گشتگ بلے پرچی ؟؟
دکتر ءَ گشتگ پوو تو دل وارتگ وَ بلے مکسد تئی ھون گوں تئی گونڈو ءَ میچ نہ کنت ۔ من ءَ چِٹی یے نبشتہ کتگ ءُ داتگ ئِے کہ برو چہ بلڈ بینک ءَ اے ھون ءَ بْیار ۔ من چٹی زرتگ زوت شتگ آں ھون آورتگ ۔ دکتر ءَ من ءَ وتی نمبر داتگ کہ تئی گونڈو وش بوت گُڑا من ءَ الم پون ءِ بکن ۔ من کا آں تئی لوگ ءَ ترا چاھے ءُ بسکوٹے گراں ۔
دہ ءُ بیست روچ ءَ پد گُڑا گونڈو وش بوتگ گُڑا من دکتر پَون کتگ کہ بْیا ترا ڈڈیں داوتے دے آں ۔
دومی روچ ءَ وھدیکہ دکتر لوگ اتکگ من ءَ گْوَشتگ ئِے کہ پہ من دگہ سبارگ ءَ مبارگے اڈ مہ کن اِت ۔ بس یک بے شکری ایں چاھے بْیار اِت ۔ من اشتاپ اں رواں ۔ من بس گونڈو ءِ ھال پرسی ءَ اتکگ اوں ۔
بلے ترا ھم من مرچی براں گوں وت ۔ پہ تو من ءَ کارے کپتگ ۔ ھیر من اوں جواب دات نہ کتگ ۔ گوں دکتر ءَ ھوار آئی گاڑی سوار بوتگ اوں ۔ دکتر ءَ راھ ءَ ھنچیں ھنچیں پیچ ءُ تابیں گپے جتگ کہ منی سر پِر نہ بوتگ ۔ وھدے ما آئی ءِ کارگس ءَ سر بیتگ ایں ۔ گُڑا دکترءَ گشتگ کہ ترا چیزے جست گراں ۔
جست ایش انت کہ
تئی سر ھپتگے تہ ءَ چنت رند ءَ درد کنت؟
تو وھدے پاد کائے تئی سر چکّر کنت ؟
تئی پونز ءَ ماھے ءَ چنت رند ءَ ھون بیت ؟
من دکتر ءِ جست اشکتگ اَنت گُڑا منی دل ءَ ھمے اتکگ الم منی جان ءَ نادراھی یے ھست ۔ نوں منی مجگ ءَ ھما منی ھون نہ کشّگ گپ اتک گاڑی تہ ءِ دکتر گرنچ داتگیں گپ در ءَ آتک ءَ ۔
گُڑا من دکتر ءَ گشتگ کہ تچک ءَ گپ بہ کن ۔ انچو جستانی پشت ءَ کجام توپان چیر اِنت؟ ۔
گُڑا دکتر آپ ءِ بوتل پچ کتگ من ءَ داتگ ئِے بزور آپاں بُہ ور تو منی کارگس ءَ اتکگ ئے من ءَ ترا آپے ھم سلا نہ جتگ ۔
من دو گُٹ آپ وارتگ گُڑا دکتر ءَ من ءَ گشتگ تو لھتیں ماہ ءِ مھمان ئے ۔ من کندگے جتگ گْوَشتگ چوں باریں ؟
دکتر ءَ گشتگ کہ ترا بلڈ کینسر انت
گوں ھمے گپ ءَ منی دپ ءِ کندگ گار بیتگ ۔
من وھدے گِس ءَ اتگوں گُڑا آ ھمے ھیال ءَ اتک کہ من وتی زندگی ءَ ھر کُت کُت ءَ من پہ پہ کھولے آسودگی ءَ کُت ۔ بلے نوں ھنچیں لھتیں کردگار کناں کہ وتی مردم ءُ سنگتاں بیزاری بہ کناں ۔ گُڑا من وتی زبان ءِ تپنگ زد کتگ مدام جنگ ءُ چوپ کنی دانکہ چمّن دراہ بیزار ءُ دلسْیا بہ بنت ۔ وھدے منی روچ پورا بنت من رواں پانیکا منی مرگ منی مردماں ، دوست ازیزاں مہ تور ایت ۔
بلے اے گپ ءَ منی کسّ ءَ مہ گش ئے
من گشت ترا اے ردیں سوج کے ءَ داتگ تو بایدیں وتی پشکپتگیں روچاں وتی مردمان، دوستاں وشیں ءُ یادگاری جوڑ بہ کُتیں ۔
مرد ءَ ارس سپا کت انت گشت ئِے
ھو تو راست گش ئے
پاد اتک دیم پہ وتی لوگ ءَ شُت
شپ ءَ پد ءَ کوکار مچ اِت میتگ ءِ مردماں سُھب ءَ گَپ کنگ ءَ ات انت کہ دادو وتی بچ ءَ جنگ ءَ بیتگ آئی ءِ مات ءُ آئی جن دیم ءَ اتکگاں کہ وتی بچ ءَ مجن مرد ءَ مات ءُ جن ھردو دستاں پرشتگ انت ۔ دو روچ نہ گْوَست کہ میتگ ءِ مردماں گپءَ شرو کُت کہ دادو ءَ آئیءِ جن ،چُک ، ماتءِ ھکّاں گپتگ شپءَ وپتگ سھبءَ چہ وابءَ پاد نیاتکگ آئی ءِ جون ایدھی والا دیگ بیت ایدھی والا چوں بے مردمیناں بارت ءُ جاہ کنت آئیءِ لوگءِ مردم ھم پرائی پرس ءُ پاتھا (فاتحہ ) ھم نہ داشت ۔