نجیب محفوظ ءِ آزمانک : مِرچُک۔بلوچی رجانکار: شرف شاد
آزمانک: مِرچُک
آزمانکار: نجیب محفوظ
رجانکار: شرف شاد
آزمانکار: نجیب محفوظ
رجانکار: شرف شاد
سعادت ہوٹل ءِ ھما چیز کہ مردمانی دلگوش ءَ گوں وتا چِکّنت،چہ آھاں یکے مِرُچّک انت،کم ءُ گیش دوازدہ سال ءِ بچکّے-چونائیءَ آئی ءِ نام طحہ سنقر انت بلے مِرُچّک ءِ نام ءَ نامدار انت-سھبءَ بگر داں شپ ءِ نیم ءَ چلیم کشّوکانی اِشکراں نوک کنت-نام یک نشانی ہے بلے آئی ءِ نوکیں نام ءَ پہ آئی ءَ نگبھتی یے ھم گون ات-آ دست ءَ سُبک ءُ چالاکیں بچکّے ات- گوں توار ءِ پِرکنگ ءَ چو پِرّک ءَ بال کنان رست-شپ ءُ روچ آئی ءَ انچو جل جت- دمانے ھم نہ انسرت-“جی واجہ!-،،سالے بیت اے ہوٹل ءَ کار ءَ انت-روچے پنجاہ کلدار آئی ءِ پگار انت-سھب ءِ چاہ گوں نانے ءَ شپ ءِ شام پہ مُپت رست-آ گل ءَ بال انت کہ آ وتی پادانی سرا اوشتاتگ- گوں مزنیں مردماں آئیءِدعا سلام ہست- یک سوبمندیں بانداتے آئی ءِ نگاہاں درپشگ ءَ ات-یک روچے استاد آئی ءَ دیمروئی دنت-بوت کنت استاد آئی ءَ دیمروئی ءِ دیان آئی ءَ ٹیبلءِ دیم ءَ بہ نندارنیت-آ یک جاگہے ءَ سر بہ بیت-ھیال کنگ ءِ وھد ءَ ھم آئی ءِ جی واجہ! بلے واجہ ءِ سُر داشتگ-شھر ءِ ہوٹلاں گُٹ ءِ توارانی کشّگ ءِ ھما ارزش انت کہ ماں ساز ءُ زیملی کلبے ءَ ریاضے ءِ بیت-
مرچی سعادت ہوٹل ءِ نندوکانی دلگوش وانندھانی یک ٹولی ءِ سرا انت-چھٹی ءِ بیگاہاں ہوٹل ءِ دلکشی آھاں کشّان کنت کاریت-یک ڈیکی ءِ بُن ءَ الگردُو کننت-ڈاہ ءُ شور کنان شطرنج ءِ لئیب کننت-چاہ ءُ زنجیل ورنت-آ ھم چو گہوہ جاہءِ آیوکیں اے دگہ مردمان وارءُنیزگاریں مردم انت- بس اسکول ءَ وانگ ءِ سبب ءَ آھانی ھیال ءُ پگر مزن ءُ بُرز انت-وتی مزنے ءِ شان ءَ مدام یکّر ءَ نندنت-گوں وتی جُبّہ ءُ چمپل آں جتائیں بستارے ءِ واھند درا بنت-ھمے کہ یکجاہ بنت-چاہ ءُ زنجیل ءَ گیش انت گڑا یکے بیگاہ ءِ ھالتاک ءَ وانیت-آدگہ بے تواری ءَ گوشدارنت-پدا ھمے ھالانی سرا چمشانک بیت-تک ءُ گچین بیت-جاک ءُ سلوات بیت-آ مان گیش انت ءُ مجلس گرم بیت-
یک بیگاہے ءَ مِرُچّک ھم آھانی گپّاں پہمگ ءَ لگّ اِت-پرے گپّ ءَ آ انچو گل ءَ بال بوت کہ جست ءَ مکن-آ بیگاہ ءَ ھم یک مکتبےءَ چہ ھالتاک ءَ ھالے ونت-یک مزنیں سرکاری اُگدھدارے ءِ لبّ ءُ ملام زورگ ءِ ھال ءُ پدا ھما تک ءُ گچین جاکءُ سلوات-
یکے ءَ گوں جوش ءَ گشت “اے ناگہاں آمیدگس ءِ دستاں کپتگ-دگہ نے ھساب ھست کہ آ چہ آمیدگس ءِ دستاں دُور انت-آ ھم بایدیں بندیگجاہ ءِ سیاہیں کوٹیاں بہ بنت-،،دومی ءَ وتی گپّ ءِ سرا زور دات ءُ گشت” اے نادراہی تھنا سرکار ءِ اگدہدار ءُ کاردارانی جان ءَ نہ انت- چُشیں لُچّ ءُ لگور باز انت-شما سرپد ات کہ منی مول ءُ مراد چی انت-آ باز مزنیں دُز ءُ ڈُنگ انت-اے ملک ءَ اگاں آمیدگِس ءِ شاہیم جنگ بہ بیت گڑا جیل ءُ بندیگجاہ پُر بنت-مزن مزنیں بانءُماڑی ھورک بنت-
نگد ءُ ایراد کنوکاں مزن مزنیں نام گپت- بلاہ بلاہیں بُت پروشت-دنیا ءِ ھر بدی ءُ ھرابی آھانی سرا مُشت-گوں بے پرواہی ءَ پہ جاک، کوکّار ءُ سلوات کت-یکے ءَ گشت”پہ درور پلانی ءَ بچار ،چو شُما زان ات کہ آئی ءَ اینچو مال ءُ دولت چہ کجا مُچ کتگ-،،آئی ءَ پلانی ردیں کردانی یک بلاہیں لڑے دیما آؤرت کہ آئیءَ چوں ءُ چہ کُجا اے زَرّ ءُ مال پُل اتگ انت-گشئے آ ورنا پلانی ءِ منشی ءُ کار گُشاد بوتگ-پدا نگد کاریں ورنایاں چہ مزن ءُ مالداریں ورنایاں یک یکے درچت ءُ آئی ءِ گوست ءُ ھست ءِ راجدپتر وتی دل ءِ تب ءَ بیان کت-بدی ءُ ھرابیانی یک توپانیں لڑے ات کہ دیما آیگ ءَ ات-ھرکس ءَ وتی گپّ ءِ بندات یکیں وڑا کت-“چو شما سرپد ات کہ آئی ءَ اینچو زَرّ ءُ مال چہ کجا مُچ کتگ،،آ انچو آ اُرش کنان اتنت کہ یکے ءَ گوں دپ ءِ پُر ءَ کوکّار کت-” اے دُزّانی ڈیھ انت- ادا دُزّی ھلار انت!! –
مِرچُک دراہیں گپّاں شری ءِ سرا سرپد بیگ ءَ ات-اے گپّاں ھچ مشکل ءُ گرانیں لبزے مان نہ ات-آ چہ اے وڑیں یک گْونگیں زاہ ءُ دُژمان ءُ بھتاماں جوانی ءَ آژناگ ات-چشیں گپّانی گوشدارگ آئی ءَ وش بوت-اے آئی ءِ دل ءِ چیر ءَ بار گپتگیں واھگ ات انت-
شر گُشنت-“اے دُزّانی ڈیھ انت، برابریں گپّ ات-بے شک اے ملک ءَ دُزی مزن مردی ات-آ ھم یک دُزے ات-آئی ءَ ردوم دُزّانی کُٹ ءَ بوتگ ات-دزی وَ آئی ءِ ھم ھڈّ ءَ مان انت-آئی ءِ مات ءَ ھادگ بھا کت-ھردے کہ آئی ءَ موہ رسیت مردمانی ککڑاں دُزیت-آئی ءِ پت،کماش سنقر ،پُل بھا کنت-مردمانی لوگ ءِ سرا تاپ ءَ ئیں پشک ءُ شلوارانی ناگہاں وار ءَ وش کنگ ءُ دُزگ ءِ شوقین ات-آئی ءَ انچ انچیں رپک ءُ ھنر زانت کہ ھساب ءَ ڈنّ اتنت- مِرچُک ءَ جیڑت-آئی ءِ جُھد ءُ کارانی آئی ءِ ھاندان ءَ چے مُزّ ءُ عوض رس ایت؟ – ،،
آ شپ ءَ ھم مِرچُک گوں ناکامیں دلے لوگ ءَ واتربوت-دیست ئےِ مات انگہ آگاہ انت-موبجا ءُ پریشان انت-کش ءَ کستریں گھارُک ھم زار زار ءَ گریوگ ءَ انت-آ ھم گم ءُ گڑتی ءِ تھا کپت-مات ءَ ، چہ آئی ءِ جست کنگ ءَ پیسر گشت-“تئی پت سپاہیگاں گپتگ ءُ بُرتگ،،آئی ءَ زانت کہ جیڑہ چی انت- مستریں گھار ءَ گشت: ” آئی ءِ سرا لھتے گُد ءُ پچ دزگ ءِ بھتام انت،،کسانیں بیتواری پد گھار ءَ گشت: “گپڑّے ماہ ءَ چندے سالاں پیسر یلہ یے نہ دئینت-،، مِرچُک گوں پت ءَ باز کم دیم بوت-پت چہ آئی ءِ آیگ ءَ پیش وپتگ ات- سھب ءَ چہ آئی ءِ آگاہ بیگ ءَ پیسر پہ ہوٹل ءِ کاراں درکپتگ ات-پدا ھم چہ لوگ ءِ نگیگیں جاوراں آ گڑتی ءِ آماچ بوت-ارس چہ آئی ءِ چماّں ہُلک گپت انت-بیگاہ ءِ مکتبیانی گپاں دل ءَ آران گوں مات ءَ گشت ئےِ “اے ملک چہ دز ءَ پر انت- ادا دزی ھلار انت-،،پدا ھرچی کہ آئی ءَ اشکتگ ات،گوں مات ءَ گشت انت بلے مات چہ آئی ءِ گپّاں دلجم نہ بوت- پشت ئےِ پرکت-آ ھکّل دات کہ بس بہ کنت-وھدے آئی ءَ گپّ برجاہ داشت گڑا مات ءَ آئی ءِ گُب ءَ شھماتے جت-
دومی سھب ءَ مرچک کہ پاداتک گڑا گوستگیں روچ ءِ دراہیں گپ دل ءَ برتگ اتنت-انچو گُشئے آئی ءَ نوکین زندے رستگ ات-ہوٹل ءِ نیمگا مزن مزنیں گام کشّان رھادگ بوت-آئی ءِ سینگ چہ گماں ھورک ات-اسل گپّ ایش انت کہ آئی ءِ پت اولی رند ءَ بندیگ جاہ ءَ برگ نہ بوتگ ات-
سئے ماھی ساھیل جولائی تہ ستمبر2013
٭٭٭
گوں طارق پشوکانی ءِ منتواری ءَ
٭٭٭
گوں طارق پشوکانی ءِ منتواری ءَ